Other definitions containing this entry
Պատեհաբար ունելով (զինքն) ի բարեգործութիւն եւ յարդարութիւն. (Պրպմ.։)
Բարձեալ քաջութիւն, տոհմականութիւն, արդարութիւն, եւ ի մէջ անցեալ փերեւերտին դէմքն այդր ամենայնի. (Փարպ.։)
Յայսպիսահաս կերակրոց ամենայնէ ո՛չ մեղք գոն, եւ ո՛չ արդարութիւն. (Մծբ. ԺԳ։)
Որպէս բնութիւնն անխառն եւ անընդունակ է վատթար կրից, նմանապէս եւ արդարութիւն նորա անընդունակ է չարաչար կրից։ Անընդունակ չարաչար գանձուց բանսարկուին. (Սարգ. յկ. ՟Դ։ եւ Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Բ։)
Արդարութիւն է սորա ո՛չ ողորմութիւնն, այլ անստացուած լինել. (Լմբ. սղ.։)
Ճարտարին համարձակեաց արդարութիւն արուեստագիտութեան. (անդ. ՟Ժ՟Դ. 18.) իմա՛ պատուասիրութիւն եւ փոյթ պնդութեան։
δικαιοπραγῶν. juste agens. Որ գործէ զարդարութիւն. արդար. արդարագնաց.
Անցցէ սրտմտութիւն բարկութեան եղբօր քո ի քէն։ Դարձաւ ի բարկութենէ։ Խօսեսցի ընդ նոսա բարկութեամբ իւրով։ Մի՛ բարկութեամբ քով խրատեր զիս։ Բան խիստ յարուցանէ զբարկութիւն։ Տուրք գաղտնիք դարձուցանեն զբարկութիւն։ Բարկութիւն մարդոյ զարդարութիւն Աստուծոյ ոչ գործէ։ Գանձես անձին քում բարկութիւն յաւուր բարկութեան.եւ այլն։
Հակառակ են պարկեշտութիւն, եւ զեղխութիւն. եւ արդարութիւն, եւ անիրաւութիւն. (Դիոն. ածայ.։)
Երրեակն առաջին հաստատ եցոյց զուգութիւն, սկիզբն կալեալ եւ միջութիւն եւ վախճան. զոյգ (այսինքն հաւասար) են ամենեքեան. եւ ութերեակն՝ առաջին քուեայ, զի յայլսն զուգութիւն դարձեալ նախ երեւեցոյց։ Բանիւքն զուգութիւնն, զայն՝ որ ի ձեռն գործոցն անզուգութիւնն ծնցի. իսկ անզոյգն աղբիւր է չարեաց։ Զուգութիւնն արդարութիւն ծնաւ. զի աստուածասէր ազգն զուգութեամբ եւ արդարութեամբ զարդարեալ է. (Փիլ.։)
Որ յանհնարին ցաւս ընդերկարեալ է։ Ոչ ընդերկարեաց նախահայրն մեր ի դրախտին։ Ընդերկարին յարդարութիւնն հաստատուն եւ անշարժ խորհրդովք. (Լմբ. սղ.։)
Խոստովանեսցեսբերանով քո տէր յիսուս, եւ հաւաստասցես ի սրտի քում։ Զի սրտիւ հաւատայք յարդարութիւն, եւ բերանով խոստովանիք ի փրկութիւն։ Հեծեծութեամբ խոստովանել, զի նա միայն է աստուած։ Ամենայն որ խոստովանեսցի յիս առաջի մարդկան, խոստովանեցից եւ ես զնմանէ առաջի հօր իմոյ։ Եթէ ոքխոստովանեցէզնա քրիստոս, ի բաց կացցէ ի ժողովրդենէն։ Խոստովանեցայց զանուն նորա ցին զերկոսեան։ Զպտուղ շրթանց խոստովանելոց յանուն նորա.եւ այլն։
Հաճոյ եղեւ նմա այն՝ որ խոստովանեացն զմեղս իւր, քան զայն՝ որ խոստովանեացզարդարութիւն իւր. (Եփր. համաբ.։)
Ո՞վ ոք կորոյս մեծութիւն։ Զկեանս իւր կորոյս։ Կոս զկարիս։ Կորուսանել զփառս, զիւրն արդարութիւն, զգիր մուրհակի. (եւ այլն. Նար.։)
Նիւթ ընդունայն քաղաքավարութեան եւ կեղծաւորութեան՝ արդարութիւն նոցա, եւ հպարտութիւն՝ հեգնութիւն նոցա. (Իսիւք.։)
(Դեւն) զմեղսն այսօր հրապարակէ առնել, եւ զարդարութիւն ի վաղիւ հաճէ զմեզ պահել. (Սեբեր. ՟Ժ։)
Յայտ յանդիման մերկագլուխ պատմեցէ՛ք։ Մերկագլուխ ազատադէս առանց պաճուճանաց զարդարութիւնս (կամ զճշմարտութիւնն) ցուցանէ. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 9։ եւ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Յաւէտագոյն իմն պատուով անցեալ վայելչանայ։ Յաւետագոյն խմբեալ երջանկութիւնք։ Օժանդակեալք յաւետագոյն ի զօրացն բազմութենէ։ Յե՛ւս յաւէտագոյն՝ փոխէ անզանգիտելի նահատակութիւն։ Նմանապէս սոցա՝ եւ յաւէտագոյն եւս ծանի՛ր զպարսպաւորութիւն քաջարութեանն զօրավիգն։ Կրկին արդարութիւն է, եւ յաւետագոյն իրաւացի եւս գործ. (Պիտ.։)
Յորժամ երկուք սրտմտականն եւ ցանկականն սանձակոծիցին եւ վարիցին իբրեւ ձիք ի բանականէն, յայնժամ լինիարդարութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)
Մի ոմն ի ճարտարացն ասաց. լռեա՛լ պիո՛նիէ, եւ մի՛ սնոտէփառեր. եւ նա ասէ ցնա. ձերքն սնոտէփառ են (կամ սնոտէփառեն), զի յիմաստասիրութիւն, եւ ոչ յարդարութիւն եւ ի ժուժկալութիւն կրթեցան. (Ճ. ՟Գ.։ 3)
Բարձեալ քաջութիւն, տոհմականութիւն, արդարութիւն, եւ ի մէջ անցեալ փերեւերտին դէմքն այդր ամենայնի. (Փարպ.։)
Յուսով հաստատեալ կան յառհաւատչեայ կեանսն։ Յուսով արքայութեանն առնուլ աստ զառհաւատչեայ արդարութիւնն։ Տայ աստ զառհաւատչեայ երանութիւնն։ Զի զառհաւատչեայն բերցեն զպտուղ։ Առհաւատչեայ զառհաւատչեայ աւետիսն. (Յճխ.։)
Արդարութիւն ներքին մարդոյն է պճղնաւոր, եւ ագանելիք, որ է պատուական եւ աստուածագեղ ազնիւ քան զարտաքինն. (Վրդն. սղ.։)
Խորհուրդս երբեմն յարդարութիւն քո է, եւ երբեմն ի հողոյս լծոդութիւնն մերձենայ. (Լմբ. սղ.։)
Խոհեմութիւն կատարումն բանի (բանականութեան) է։ Չորք առաքինութիւնք են հոգւոյ. արութիւն, արդարութիւն, ողջախոհութիւ, խոհեմութիւն. (Սահմ. ՟Ժ։)
Զարդարութիւն հոգեւորաշահ փարթամութեան. (Մաշտ.։)
Դպիր ի դպրութենէ յարանուանեցաւ, եւ արդար յարդարութենէն. (Դամասկ.) (իմա՛ զայս ըստ տրամաբանից. ուր ըստ քերականաց՝ ի դպիր բառէն ածանցմամբ յարանուն լինի դպրութիւն, որպէս եւ յարդարոյ արդարութիւն)։
Ողջախոհանալ ի սրբութիւնս։ Ողջախոհասցին յարդարութիւն. (Յճխ. ՟Թ. ՟Ժ։)
որ եւ ՈՂՋԱՄՏՈՒԹԻՒՆ, ՈՂՋԱԽՈՀՈՒԹԻՒՆ. Առողջմտութիւն, ուղղութիւն. անարատութիւն. արդարութիւն. (յն. պէսպէս)
Զամենայն ինչ աստուածային արդարութիւն կարգ է եւ սահմանադրէ։ Հանճարողական հրամանն սահմանադրէ. (Դիոն. ածայ. եւ Դիոն. թղթ.։)
ἁλήθεια veritas եւ այլն. Ստոյգն. ճշմարտութիւն. հաւաստիք. եւ Ճշմարտախօսութիւն. արդարութիւն. հաւատարմութիւն.
Ըստ յն. ոճոյ, նաեւ անարդարութիւն, անիրաւութիւն. խոտորումն.
Առաքինութեան նշանակ ոչ կարացաք ցուցանել։ Եթէ զարդարութիւն ոք սիրէ, վաստակք նորա առաքինութիւնք են. (Իմ. ՟Ե. 13։ ՟Ը. 7։)
Ունելն արդարութիւն, որ անուանեսցի արդարագործել. (Փիլ. ել. ՟Բ 112։)
ὐπέρθεσις transpositio, abundantia, excellentia Վերադրութիւն. յաւելուած, առաւելութիւն, յարդարութիւն. եւ Գերազանցութիւն. (Փիլ. իմաստն.։ Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)
Գերադրականքն ունին զերկուս գերադրութիւնս, որպէս քերականն զքերականութիւն, եւ արդարն զարդարութիւն. (Դամասկ. ըստ բագր.։)
Ի մեր ձեռս է՝ վաղվաղակի կամ անգան ծագեցուցանել զփրկութիւն։ Ծագեցուցանէ տէր զարդարութիւն. (Ոսկ. ես.։)
Որով հանգիտապատիւ մեզ հասէքդ հաւատոց յարդարութիւն աստուծոյ մերոյ. (՟Բ. Պետ. ՟Ա. 1։)
ἁλήθεια veritas, certitudo. Ճշմարիտն գոլ. ստուգութիւն. իսկութիւն. բան եւ գործ անսուտ՝ աներկբայ՝ անկեղծ՝ աննենգ. ուղղութիւն. իրաւունք. արդարութիւն. եւ Կանոն ճշմարտութեան, աստուած.
Արդարութիւն եւ ճշմարտութիւն։ Ողորմութիւն եւ ճշմարտութիւն։ Ճանապարհ ճշմարտութեան։ Խօսել կամ առնել զճշմարտութիւն։ Ճշմարտութիւն է զօրութիւն թագաւորաց եւ իշխանութիւն եւ մեծութիւն, եւ է օրհնեալ տէր աստուած ճշմարտութեանն։ Ես եմ ճանապարհ, եւ ճշմարտութիւն, եւ կեանք։ Հոգին ճշմարտութեան.եւ այլն։
ներհակութիւն քանակին առ ի տեղին թուի գոլ։ Է ներհականութիւն եւ յառընչոջն. ո՛րկէն, առաքինութիւն չարութեան ներհական է։ Գոյ եւ ներհակութիւն եւս ըստ որակին. հիզան. արդարութիւն անիրաւութեան ներհական է, եւ սպիտակութիւն սեւութեան։ Ընդունի առնելդ եւ կրելդ ներհակութիւն. (Արիստ. ստորոգ.։)
Եւ այսորիկ՝ արդարութիւնն է պահպանողական. (Դիոն. ածայ.։)
Ո՞ւր արդարութիւն իցէ, ո՞ւր անակնառութիւն. (Ոսկ. ՟ա. թես.։)
Կամացս բաղձանքն ասէ՝ արդարութիւնն, բայց նոքա պատրանօք յանարդարութիւնն մոլորեցուցանեն. (Լմբ. սղ.։)
Անարդարութիւն, կամ անուն արդարութեան (Կոչ. ԺԴ. 49.) ըստ յն. է հոմանունութիւն։
Արդարութիւն դարձեալ օրհնաբանի Աստուած, որպէս ամենեցունց ըստ արժանաւորութեան բաշխելով զբարեչափութիւն եւ գեղեցկութիւն եւ բարեկարգութիւն. (Դիոն. ածայ.։)
Մերս զինուորութիւն ունի սաղաւարտ զարդարութիւն եւ զյոյս բարեաց. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Որ յանհնարին ցաւս ընդերկարեալ է։ Ոչ ընդերկարեաց նախահայրն մեր ի դրախտին։ Ընդերկարին յարդարութիւնն հաստատուն եւ անշարժ խորհրդովք. (Լմբ. սղ.։)
Չորք են առաքինութիւնք հոգւոյ. արիութիւն, արդարութիւն, խոհականութիւն, ողջախոհութիւն։ Ուստի բան (միտքն) խոհականութեամբ զարդարեալ գոյ. (Սահմ. ՟Ժ։ Լմբ. սղ.։ Գր. հր.։)
Մերձեցուցից զարդարութիւն իմ։ Մերձեցուցին յիս հալածիչք իմ զանօրէնութիւն։ Եթէ ոչ առցուք զմարդդ, եւ մերձեցուսցուք առ մեզ.եւ այլն։
Ողջախոհութիւն է առաքինութիւն ցանկականին. ըստ որում անիղձք իցեն առ դիւրութիւնսն եւ առ վայելմունսն յոռին հեշտութեանց։ Արդարութիւն եւ ողջախոհութիւն. (Արիստ. առաք. եւ Արիստ. որակ.։)
Երիցագոյն եւ իշխանականագոյն է խոհականութիւն եւ ողջախոհութիւն եւ արդարութիւն եւ արութիւն. եւ կրսերագոյն է մեծութիւն եւ փառք եւ իշխանութիւն եւ ազատութիւն. (Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. այլաբ.։)
Քաջութիւն, ողջախոհութիւն, արդարութիւն, իմաստութիւն (չորեքին բարոյական առաքինութիւնքն). (Իսիւք.։)
հակառակ են պարկեշտութիւն եւ զեղխուղութիւն, եւ արդարութիւն եւ անիրաւութիւն. (Դիոն. ածայ.։ Յովսէփ պարկեշտութեամբն, եւ մովսէս օրէնսդրութեմբն. Յճխ. ՟Ղ։)
Ոչ վրիպեցոյց զարդարութիւն իւր եւ զճշմարտութիւն ի տեառնէ իմմէ։ Վրիպեցոյց զքեզ տէր ի փառաց։ Նոքա էին որդւոցն իսրայէլի ըստ բանիցն բաղաամու առ ի վրիպեցուցանելոյ. (Ծն. ՟Ի՟Դ. 27։ Թուոց. ՟Ի՟Ե. 11։ ՟Լ՟Ա. 16։)
Զքաջօրէնութիւնն եւ զարդարութիւն փոխանակ տարօրէնութեան եւ անիրաւութեան։ Յանցաւորութեան եւ տարօրէնութեան։ Ի տարօրէնութենէ կամի ապրեցուցանել։ Բռնութեան եւ յափշտակութեան ոչ օրէնքն պատճառք են, այլ՝ տարօրէնութիւն բնակչացն. (Փիլ.։)
Վայրենի ախտիցն տրամադրութիւն։ Իրիցագոյն է քան զանիրաւութիւն արդարութիւն. եւ քան զիւրաքանչիւր ոք ի հակռակ տրամադրութեանցն. (Փիլ. լին.։)
Անձնասիրութեանն թշնամի իմաստունն է, սիրելով զարժանիսն սիրոյ՝ զարդարութիւն եւ զճշմարտութիւն. (Փիլ. լին.։)
Սկիզբն արարից բարձրացուցանել զքեզ առաջի ամենայն որդւոցն Իսրայէլի։ Բարձրացուցի զքեզ ի միջոյ ժողովրդեանդ։ Բարձրացուցի զքեզ յերկրէ։ Որդիս ծնայ եւ բարձրացուցի, եւ նոքա զիս անարգեցին։ Արդարութիւն զազգ բարձրացուցանէ. նուազեցուցանեն զազգս մեղք։ Զորս կամէր ինքն՝ բարձրացուցանէր, եւ զորս կամէր ինքն՝ խոնարհեցուցանէր։ Տէր խոնարհեցուցանէ, եւ բարձրացուցանէ։ Որ բարձրացուցանէ զանձն, խոնարհեսցի. եւ այլն։
Զմիջոցն երկոցունկարգեաց նշանակագոյն կնղնի զհզօրագոյնն եւ զիշխանակագոյնն։ երիցագոյն եւ իշխանակագոյն է խոհականութիւն, ողջախոհութիւն, արդարութիւն եւ արիութիւն։ Իշխանականագոյն եւ առաջնագոյն կենդանւոյն՝ դեմք. (Փիլ. լին. եւ Փիլ. իմաստն. եւ Փիլ. այլաբ.։)
Պահպանութիւն ուխտի կամ դաշին. հաւատարմութիւն. Ես եւ արդարութիւն ուխտապահութեանն ի միասին կռուիմք, եւ դու եւ ուխտազանցութեանն ստութիւն ի միասին էք։ Լուաց զոգիսն հաւատարմաց՝ ուխտապահութեան ջրովն. (Փարպ.։)
Քաջութիւն, տոհմականութիւն, արդարութիւն. (Փարպ.։)
Խորհելն զարդարութիւն. սէր եւ փոյթ իրաւանց եւ արդարութեան։
Զամենայն անհաւասարութիւն եւ օտարագործութիւն ի բոլորիցս ի բաց արտաքսել։ Զանհաւասարութիւն թէ ոք յառաջ առցէ զբոլորիւ՝ բոլորիցս առ բոլորսն զանազանութիւնս, եւ այսորիկ արդարութիւնն է պահպանողական. (Դիոն. ածայ.։)
Որ բերէ զարդարութիւն կամ զգործս բարիս.
Թէպէտ արդարութիւնաբերք լինին, եւ թէպէտ մեղսաբերք. (Ագաթ.։)
Արդարութիւն է առաքինութիւն անձին՝ բաշխական ըստ արժանաւորութեան. (Արիստ. աշխ.։)
Բարեպաշտութիւն եւ արժանաւորութիւն։ Արժանաւորութիւն եւ սրբութիւն։ Արժանաւորութիւն առ Աստուած, եւ արդարութիւն առ մարդիկ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։ եւ իմաստն։)
Որ զօր ի մարտ հանդիսացուցանէ։ Զբնական սորա արդարութիւնս հանդիսացոյց առաջի աստուծոյ. (Լմբ. սղ.։)
Յաւելաւ (օրէն) վասն յանցաւորութեան. եւ եցոյց վասն նոցա, թէ յաւելուածութիւն եղեւ։ Խնդրեսցո՛ւք զարքայութիւն եւ զարդարութիւն նորա, զի ընկալցուք ի տեառնէ զյաւելուածութիւն. (Մծբ. ՟Բ. ՟Զ։)
Ես եւ արդարութիւն ուխտապահութեանն ի միասին կռուեմք, եւ դու եւ ուխտազանցութեանն ստութիւն ի միասին էք. (Փարպ.։)
δικαιοπραγία juste factum Գործելն զարդարութիւն. գործք արդարութեան. արդարութիւն.
Ուրանան զճշմարտութիւնն եւ զարդարութիւնն աստուծոյ, եւ զստուգագործութիւն նորա. (Մանդ. ՟Ը։)
Զայն հաստատութիւն քաղաքին եւ զամենայարդարութիւն ոչ ոք կարէ բաւանդակել. (Մաշկ.։)
Որ ի նմա արդարութիւն է, եւ առ մահ նորա կերպարանակցութիւն. (Բրս. հց.։)
Սիրելն զհաւասարութիւն կամ զարդարութիւն. եւ Միօրինակ սիրելն զամենեսին.
Արդարութիւնն հաւասարաբաշխութիւն ասի. (Վրդն. սղ.։) յոր հայի եւ յն ἱσονομία aequabilitas legum et juris.
Իւրով Վարդապետութեան անձրեւաւն պարարէր սնուցանել զշայեկան արդարութիւնս օրհնութիւնս ընկալու. (Բուզ. ՟Դ. 4։)
Ոչ միայն զքահանայութիւնն չառ, այլեւ ի թագաւորութենէ անտի եւս անկաւ բորոտութեամբ։ Չհաւանականն իսկ անհաւատիցն առաւել հաստատեսցի ի միտս։ Որք յանցաւորս որպէս ի չանցաւորս յուսայցեն։ Յորժամ հասանէ դեւն ի մոլին, զչլուրս եւ զչլեալս տայ խօսել։ Արդարութիւն՝ ոչ միայն առ ընչիցն չագահելոյ, այլեւ որ այլով ախտիւք չախտանայցէ։ Արտաքին յունաց չիմաստուն իմաստունքն. (Ոսկ. ես.։)
Հիւանդութիւն եւ ողջութիւն ըն մարմնոջ կենդանեաց. իսկ սպիտակութիւն եւ սեւութիւն պարզաբար ըն մարմնոջ. իսկ արդարութիւն եւ անիրաւութիւն ն՝ոգւոջ մարդոյն. (Արիստ. հակակ. ՟Թ։)
Զսա ի բան ձգել, եւ պատմել՝ անարդարութիւն է շնորհին. (Լմբ. պտրգ.։)
Արդարութիւն առաւելագոյն է քան զայլ առաքինութիւնս, որպէս թափ անցեալ ընդ այլսն. (Սահմ. ՟Ժ։)
Մէտ կշռոյ է արդարութիւն ի տեառնէ։ Իբրեւ զմէտ մի ի նժարից կշռոց է ամենայն աշխարհս առաջի քո։ Իբրեւ զմէտ մի ի կշռոց համարեցան. (Առակ. ՟Ժ՟Զ. 11։ Իմ. ՟Ժ՟Ա. 23։ Ես. խ. 15։)
Ի միտ առնուլ զարդարութիւն, կամ զառակս եւ զբանս իորինս, կամ զհանճար։ Լուարո՛ւք, եւ ի մի՛տ առէք։ Յայնժամ ի միտ առին։ Ի միտ առից, եւ զարհուրեցայց ի նմանէ։ Զգործս ձեռաց նորա ոչ առնուն ի միտ։ Զյանցուածս իւր ո՞վ կարէ առնուլ ի միտ։ Ի մի՛տ առ զաղաղակ իմ.եւ այլն։
Ոչ կալաւ զոյժ ողորմութիւնն, յորժամ ետես (արդարութիւնն) եւ այլն. (Եփր. ծն.։)
Թէ չէր երեւեալ հօրն արդարութիւն ի յերկնից, չեւ էր սկսեալ ճշմարտութիւնն ի յերկրէ. եւ թէ չէր խրախուսեալ մարդն ի յերկնայնումն, ոչ եւս էր սրբեալ. (Նար. կուս.։)
Տէր աստուած մեր, նա է աստուած աստուծոց, եւ տէր տերանց։ Ահաւասիկ ես տեա՛րք, եկա՛յք ի տուն ծառայի ձերոյ՝ հանգերո՛ւք։ Տէր իմ ծերացեալ է։ Տէր աստուած տեառն իմոյ աբրաամու. որ ոչ վրիպեցոյց զարդարութիւն իւր եւ զճմարտութիւն ի տեառնէ (կամ ի տեռնէ) իմմէ, եւ յաջողեաց ինձ տէր ի տան եղբօր տեառն իմոյ։ Այսպէս ասասջիք տեառն իմում եսաւայ, թէ այսպէս ասէ ծառայ քո յակոբ։ Այրն՝ տէր երկրին։ Տէր ամենայն երկրիս եգիպտացւոց։ Ի ձեռս արանց՝ տերանց խստասրտաց։ Ասել զտեարս իւրեանց։ Ծառայ երկնչի ի տեառնէ իւրմէ. եթէ տէր եմ, ո՞ւր է պատի՛ւն իմ, ասէ տէր ամենակալ. եւ այլն։
Եւ զայս աթերբն յայտ առնէ, այսինքն յաւելուածով գրոյն. զի ո՛չ ասաց, արդարութիւն, այլ՝ արդարութիւնն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)
Զարդարութիւն իւր ոչ բացէ արար յինէն. (Սղ. ՟Ժ՟Է. 23։)
Իսկ դու ընդէ՞ր բնաւ պատմես զարդարութիւն իմ. յն. լոկ, ընդէ՞ր. (Սղ. ՟Խ՟Թ. 16։)
Մովսէս եւ ահարոն երիցունք նորա։ Երիցունք քո զգեցցին զարդարութիւն։ Երիցանց (կամ քահանայից) սորա զգեցուցից զփրկութիւն։ Ձեռնագրեցին նոցա ըստ եկեղեցեաց երիցունս։ Կոչեսցեն զերիցունս եկեղեցւոյ.եւ այլն։
Զգեցցի զրահս զարդարութիւն. (Իմ. ՟Ե. 19։)
Իրաւացի, օրինաւոր ինչ. իրաւունք. արդարութիւն. շիտակ.
որ ասեն ի կշռոց աստեղատանն ծնանի, արդար լինի, ըստ օրինակի կշռոց, որ զարդարութիւն եւ զստուգութիւն ունի. (Վեցօր. ՟Զ։)
Արդարութիւնն սահման ունի՝ կշի՛ռ կալ ի մէջ բարւոյն եւ չարին. (Լմբ. ժղ.։)
Յանիրաւութենէ յարդարութիւն, կամ ի հեշտ ցանկութենէ յողջախոհութիւն. (Անյաղթ ստորոգ.։)
Ձգել զձեռն, եւ առնուլ։ Մխել զձեռն յոք կամ ի գործ։ Հնազանդ լինել ընդ ձեռամբ։ Ձեռք նորա յամենեսին, եւ ձեռք ամենեցուն ի նա։ Հանեալ զմատանին իւր ի ձեռանէ իւրմէ՝ եդ ի ձեռին յովսեփայ։ Երկուս ապարանջանս ի ձեռս նորա։ Վաստակք կամ արդարութիւն ձեռաց։ Գործել ձեռօք։ Ահաւանիկ աղախին քո ի ձեռս քո։ Ի գործոց մերոց եւ ի տրտմութեանց ձեռաց մերոց։ Միթէ ձեռն տեառն չիցէ՞ բաւական։ Լինէր ձեռն տեառն ի վերայ քաղաքին.եւ այլն։
Որպէս մայր պատերազմաց անիրաւութիւնն է, նոյնպէս եւ մայր խաղաղութեն՝ արդարութիւնն է. (Ոսկ. ես.։)
Ո՛վ որ վասն մեր մեղս եղեր, զի մեք լեցուքվասն քո արդարութիւն աստուծոյ. (Լմբ. պտրգ.։)
Փրկութեան բաժակ խրատուցն՝ արդարեւ սեռն եւ անապակ է, սուրբ եւ յստակ. եւ խառնեալ. սեռն յարդարութիւնն է, եւ խառնեալ ի մարդասիրութիւն. (Սեբեր. ՟Թ։)
Եթէ յընչից կողմանէ արդար իցես, եւ յայլ իրս չիցես արդար, կէս վնաս է արդարութիւն. (Ոսկ. ես.։)
Եւ ցարդ եւս պատմեցից զարդարութիւնս քո. (Սղ. ՟Հ. 17։)
Յաղերս ածեմ վասն իմ անձին՝ զարդարութիւն գործոց նորին։ Յաղերս բանիւ քեզ ընդ բազմին՝ ըզվարս ածեմ զԵղիային. (Յիսուս որդի.։)
Արդարութիւն անմահ է. (Իմ. ՟Ա. 14։)
Արա՛ այսօր մտանել (այսինքն մո՛յծ)։ Արարից՝ զի յարդարութիւնս իմ գնայցէք (այսինքն գնացուցից)։ Առնել՝ զի եւ սա մի՛ մեռցի։ Արարից զնոսա, զի եկեսցեն եւ երկիր պագցեն առաջի ոտից քոց. եւ այլն։
ԱՐԴԱՐՆ. գ. որպէս Արդարութիւն.
Իրաւունք. օրէնք. արդարութիւն. Եւ այն յԱստուծոյ արժանիցն յիրաւ լինի. Եղնիկ։
Ոչինչ աւելի է իմ քան զաւուրս երկոտասան։ Եթէ բանտիւ, աւելի քան զնոսա։ Աւելի զերկոտասան բիւր մարդիկ։ Եթէ ոչ առաւելուցու արդարութիւն ձեր աւելի քան զդպրացն.եւ այլն։
Բղխէ (ի սրտէ) զբարի ... բղխէ զչար։ Ի շրթանց բղխէ զիմաստութիւն։ Բղխեսցէ երկիր զողորմութիւն, եւ զարդարութիւն առհասարակ բղխեսցէ։ Բղխեաց երկիր նոցա մուն.եւ այլն։
Խորէ զիւր արդարութիւնն ամբարտաւանութեամբ. (Ոսկ. ղկ.։)
Ոյք կամին ընդ արդարութիւն իմ. (յն. կամեցօղք զարդարութիւն իմ)։ Ցրուեա՛ զհեթանոսս՝ ոյք կամին ընդպատերազմ. (յն. կամեցողս զպատերազմ). (Սղ. ՟Լ՟Դ. 31։ ՟Կ՟Է. 32։)
Կրկին բարեփոխութիւն, ամբաստանութիւն, արդարութիւն. (եւ այլն. Պիտ.։)
Ի նմանէն խնդրեսցես դու, որպէս ուղղեսցին ճանապարհք քո։ Բարձր արարեր զիս ի դրանց ի մահուանէ, որպէս պատմեցից զամենայն օրհնութիւնս քո։ Որպէս սաղմոս ասասցեն քեզ փառք իմ։ Որպէս արդար եղիցես ի բանս քո։ Բարի է ինձ, զի խոնարհ արարեր զիս, որպէս ուսայց զարդարութիւնս քո։ Խնդրեաց ի նոցանէ թուղթս, որպէս՝ թէ զոք գտցէ, կապեալս ածցէ.եւ այլն։
Բաժակ անապակ խառնեալ. որպէս զի ասիցէ, թէ սեռն յարդարութիւնն է, եւ խառնեալ ի մարդասիրութիւն. (Սեբեր. ՟Թ.)
Արդարութիւնն լուսաւորեսցի ի խաչն, ուստի տէրն յայտնեցաւ, ուստի տէրն կախեցաւ, ուստի փառք նորա ծագեցին, եւ լցին զերկիր. (Ագաթ.։)
Գործել զնա եւ պահել. Պահել զճանապարհն ծառոյն կենաց. կամ զճանապարհ Տեառն։ Պահել զհրամանս, զօրէնս, զխրատ, զբանս, զարդարութիւն։ Արածեցից զխաշինս քո եւ պահեցից։ Կերակուրք ի քաղաքս պահեսցին։ Պահէին զքաղաքն։ Ամենայն պահպանութեամբ պահեա՛ զսիրտ քո։ Պահեսցէ զքեզ ի կնոջէ օտարէ եւ չարէ։ Արդարութիւն պահէ զանմեղս։ Պահեաց զտունս Իսրայէլի յԵգիպտոս։ Ծանեաւ զարդարն, եւ պահեաց զնա անարատ Աստուծոյ։ Պահէր յաներկաթ բանտն արգելեալ։ Եւ արքն՝ որ պահէին զնա։ Պահել զպատուիրանս։ Հրեշտակաց իւրոց պատուիրեալ է պահել զքեզ. եւ այլն։
Այս է ստոյգ արդարութիւն, զոր ամենատես ակն տեսանէ։ Ինձ սոքա ի ստոյգ տեսութեանց ոչ են. (Իգն.։)
Վաղիւ եղիցին։ Վաղիւն յայսմ ժամու։ Առ ե՛րբ արարից. եւ նա ասէ. առ վաղիւ։ Տօն տեառն առ վաղիւ։ Եւ եղեւ ի վաղիւն երթայր ի քաղաք մի։ Եւ եղեւ ի վաղիւն։ Եւ եղեւ ի վաղիւ անդր։ Երեւեսցի արդարութիւն իմ ի վաղիւ անդր (կամ ի վաղիւ օր)։ Կանխեալ ի վաղիւ անդր. եւ այլն։
Ամպք ցօղեցին։ Ամպք ցօղեսցեն զարդարութիւն։ Երկինք ցօղեցին յերեսաց Աստուծոյ ի սինէ։ Ի ցօղել նորա զուրաթ եղիցի բոյս նորա։ Ցօղեա՛ յիս մշտակաւ, եւ այլն.
Զի օգտեցայց (այսինքն շահեցայց) զանօրէնսն յարդարութիւն. (Ոսկ. ՟ա. կոր.։)
Իբրեւ աշտարակ հզօր, կամ ամրոց անառիկ է արդարութիւն. (Լծ. կոչ.։)
Արագլաց՝ որ ծերունիքն են, ձագք ամենայն ուստեք պաճարեն շահ ծնողացն ի պէտս։ Ի թռչունս բուն զվերին զարդարութիւն արագիլ ցուցանէ, զծնողս փոխանակ կերակրելով. (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. լիւս.։)
Արդարութիւնն ոչ ուրուք ելով ոսոխ՝ բաշխէ տայ զարժանիսն ըստ իւրաքանչիւր իրի. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)
Բարձէք զչարն ի միջոյ ձերմէ։ Բարձցես զչարն յիսրայէլէ։ Բարձեր զանտառսն յերկրէս Յուդայ։ Բարձցուք զյիշատակս նորա յերկրէ։ Եկն ջրհեղեղն, եւ եբարձ զամենեսեան։ Բարձցեն զլուծն ի պարանոցէ նոցա։ Բարձաւ լուծն հեթանոսաց յԻսրայէլեան տոհմէ անտի։ Արդարութիւն բարձաւ ի նմանէ։ Դատաստան նորա բարձաւ։ Բառնան յերկրէ կեանք նորա։ Բառնան արք արդարք. եւ այլն։
Ոգւոցս մերոց հանդերձեալ գաղթիլ առ արդարութիւն. (Փիլ. ել. ՟Ա. 12։)
Ճնշի եւ անիրաւն, յորժամ արդարութիւն գովանս կրէ. յն. գովի. (Փիլ. իմաստն.։)
Գործել զերկիր, զայգի, յայգւոջ։ Գործել զբեհեզ։ Գործել ուռկանաւ, գրով։ Գործել պատկեր։ Գործել քանքանօք, եւ շահել։ Գործել զարդարութիւն, զանօրէնութիւն, զչարիս. Գործ մի բարի գործել։ Յայտնի լիցին գործք նորա, թէ աստուծով գործեցան։ Ի վերայ անգոյն գործելոյ. եւ այլն։
Արդարութիւն յերկնից երեւեցաւ. (Սղ. ՟Ձ՟Դ. 12։)
Շնորհք պիտոյ են չար կնճռանս մերոյ, եւ ոչ արդարութիւն ստուգութեան. Ի սուրբ սրտէ, յանցանէ՝ որ ի կնճռան անդ են. (Եփր. հռ. եւ Եփր. ՟ա. տիմ.։)
Ես եւ արդարութիւն ուխտապահութեանն ի միասին կռուեմք. (Փարպ.։)
Ամենայն արդար՝ առ մարդիկ է արդար. բայց յԱստուծոյ արդարութիւն՝ յաղթեալ է. (Իսիւք.)
Յղենալ զարդարութիւն. (Ճ. ՟Գ.։)
Առեալ փայտ ի տանէ նորա՝ ուղղեսցեն, եւ բեւեռեսցեն զայրն ի նմա։ Եհար դաւազանաւ զէշն՝ ուղղել զնա ի ճանապարհն։ Արդարութիւն ամբծի ուղղէ զճանապարհս։ Ուղղեցէ՛ք զսիրտս ձեր առ տէր աստուած.եւ այլն։
Տէ՛ր աստուած մեր ստացի՛ր զմեզ. ստացար արարչութեամբ, հնացաք մեղօք. ստացի՛ր ողորմութեամբ, զի նորոգիցիմք յարդարութիւն. (Գէ. ես.։)
Եւ այս ստացուած ընչից նորա յայցելութենէն։ Տաց զայցելուս քո յարդարութիւն։ Այցելու եւ վերակացու ի վերայ նոցա. (Յոբ. Ի. 29։ Ես. Կ. 17։ Նեեմ. ՟Ժ՟Ա. 9։)
Է՛ ինչ՝ որ անմիջոց կոչեն, եւ է՛ ինչ՝ որ միջոցաւ. արդ անմիջոց՝ ողջութիւն եւ հիւանդութիւն, քանզի ոչինչ է ի միջի սոցա. իսկ միջոցաւ զարդարութիւն գոլ ասեն եւ զանիրաւութիւն. վասն զի ոչ ամենայն մարդ բոլորովիմբ արդար կամ անիրաւ է. (Կիւրղ. գանձ.։)
Զի անշուշտ լիցի արդարութիւն հաւատոցն։ Զի անշուշտ լիցի կենաց աւետիք. (Ագաթ.։)
τὸ δίκαιον, δικαίωμα justum, jus, justitia Որ ինչ է արդարացի. եւ Իրաւունք. պարտք. արդարութիւն. հատուցումն արդար. հագգ.
ԱՐԴԱՐԱԿՔ. իբր Արդարութիւն.
Իսկ ըստ արիականին մասին այսպէս միաւորի արդարութիւն։ Առաքինութիւն արիական մասին հոգւոյ։ Ի դիմի հարեալ արիականն սրտմտականին. (Տօնակ.։)
Առեալ ձորձս՝ արկաւ զիւրեւ։ Արկաւ տեռ, եւ զարդարեցաւ զիւրեւ։ Արկաւ սեռ, եւ զարդարեցաւ։ Արկաւ զիւրեւ հանդերձ եւ պատմուճան վրէժխնդրութեան։ Արկայ հանդերձ գերութեան։ Արկան զիւրեամբք զամպարշտութիւն եւ զանիրաւութիւն իւրեանց։ Զարդարութիւն զգեցեալ էի, եւ արկեալ զիրաւունս հանգոյն կրկնոցի.եւ այլն։
Ըստ ձերո՞ց կամաց պարտիցիմ զանձն ինչ բաժանել, եւ ըստ ձերոց հաճոյից վաճառել զարդարութիւն. (Սեբեր. ՟Թ։)
Զգենուլ զամօթ, կամ զանէծս, զարդարութիւն, զօրութիւն եւ փառս եւ պատիւ, ցնծութիւն.եւ այլն։
զի թէ արդարութիւն ժողովիչ է առ աստուած, եւ միացուցիչ, ապա ուրեմն մեղքն ցրուիչ. (Երզն. մտթ.։)
Այս առաջին արդարութիւն մտացն՝ (հնւնտք)։ Արիութիւն գաւազան է ի ձեռին խոհականի մտացն. (Տօնակ.։)
Բացէ բաց հալածել զարդարութիւն կամ զճշմարտութիւն. (Մծբ. ՟Ժ՟Թ։)
Համարեցաւ զնա հեղի՝ արբեալ։ Համարեցաւ զիս իբրեւ թշնամի։ Համարիցիս զիս քեզ ոսոխ։ Համարի զիս հանգոյն կաւոյ։ Համարիմ զանձն իմ հող եւ մոխիր։ Համարիմ զանձն իմ երեւելի։ Լաւ համարել։ Իրաւունս, կամ արժանի համարել։ Մի՛ համարիր դոցա զայս մեղս։ Երանի՛ առն որում ոչ համարեսցի տէր զմեղս նորա։ Մի՛ համարիք, եթէ եկի լուծանել։ Մի՛ համարիցիք ասել յանձինս։ Համարեցաւ նմա յարդարութիւն։ Իբրեւ զօտարոտիս համարեալ եմք նմա։ Մի՛ համարեսցի նմա այն։ Յարիւն համարեսցի մարդոյն այնմիկ։ Ընդ անդս երկրի համարեսցին։ Ոչ էր համարեալ արծաթ, թէ իցէ ինչ.եւ այլն։
Հաւատացէ՛ք յաստուած, եւ յիս հաւատացէք։ Հաւատաց աբրամ աստուծոյ, կամ աբրահամ յաստուած, եւ համարեցաւ նմա յարդարութիւն։ Ոչ հաւատացին ի տէր աստուած (յն. տեառն աստուծոյ) իւրեանց։ Հաւատացին արք նինուէացիք յաստուած (յն. աստուծոյ)։ Հաւատացի տեսանել զբարութիւն տեառն։ Բազումք հաւատացին յանուն նորա։ Բայր ինքն յիսուս ոչ հաւատայր զանձն նոցա։ Չնչին փայտի հաւատան մարդիկ զանձինս իւրեանց։ Հաւատաց անքուս դաւթի յոյժ. (յն. հաւատացեալ եղեւ դաւիթ անքուսայ յոյժ։) Հաւատացէ՛ք տեառն աստուծոյ մերում, եւ հաւատասցէ ձեզ։ Մի՛ հաւատայր սիրելեաց, եւ մի՛ յուսայք յիշխանս. Եթէ աղաչիցէ զքեզ թշնամին քո, մի՛ հաւատար նմա (կամ մի՛ հաւանի), եւ այլն։
Զարդարութիւն օրինացն Մովսիսի յառաջել ջանացին. (Բրսղ. մրկ.։)
Գիտիցեմք յարդարութիւն յոլովել։ Յոլովեսցէ յողորմութիւն։ ՅԵգիպտոս յոլովեաց աստուածպաշտութիւնն. (Խոսր.։ Յհ. գառն.։ Վրդն. աւետար.։)
Ձեռս իմանամք զգործս մեր, զի ձեռն՝ գործոյ է պաշտպան։ Զգայարանս իւր կէտն ետ պաշտպան Յովնանու յաղօթելն, զո՛ր օրինակ փող՝ որ բարբառի ձայնիւ հնչողին։ Յաւելու, թէ՝ եւ պաշտպան, որ ծառայական գործ է պաշտելն։ Պաշտպա՛ն (իբր ծառայական) խոնարհութեամբ զարդարութիւնն ի գլուխ եհան. (Լմբ. սղ.։)
Արդարութիւն՝ արդարեւ էապէս պտղաբեր, եւ ուրախ առնօղ զմիտս. (Փիլ. այլաբ.։)
Նաեւ զբերանն փեռեկէ սրտին ցնծութիւն թուլութեամբ ջլացն, որ ծաղր անուանի։ Մաղթանօք բանամք զդրունս արդարութեանն. փեռեկեալ զարդարութիւն՝ մաղթանացն, ճանապարհ արար առ նա ողորմութեամբ փրկագործութիւն. (Լմբ. սղ.։)
Մերկագլուխ ազատադէմ առանց պաճուճանաց զարդարութիւնն ցուցանէ. (Ոսկ. յհ.։)
Առաքինեալք յարդարութիւն եւ ի սրբութիւն։ Որ զկնի նորա առաքինեցան անարատ մտօք. (Յճխ. ՟Թ. ՟Ժ՟Գ։)
Սորին գիտութեան արարուածոյ (տալի է) զարդարութիւն. (Լմբ. սղ.։)
δικαίος, -ον justus, -um Որ ինչ իցէ ըստ կարգի արդարութիւն եւ իրաւանց. արդար. իրաւացի.
Զարդարութիւն եւ զարւութիւն (կամ զարութիւն). (Իմ. ՟Ը. 7։)
Խորհականութիւն եւ ողջախորհութիւն, արութիւն եւ արդարութիւն։ Եզերացեալ է խոհականութիւն առնելեօքն, իսկ արութիւնն համբերելեօքն. (Փիլ. այլաբ.։)
Արդարութիւն է առաքինութիւն անձին (այսինքն հոգւոյ՝) բաշխական ըստ արժանաւորութեան։ Գործ արդարութեան է բաշխական գոլ այնմ ինչ որ արժանն է. (Արիստ. առաք.։)
Ճանաչելն զքեզ՝ բաւանդակ (կամ զբաւանդակ) արդարութիւն է. (Իմ. ՟Ժ՟Ե. 3։)
Արդարութիւն առանց ողջախոհութեան ոչ բնաւորի. (Պղատ. օրին. ՟Գ։)
Երկեղած է արդարութիւն. (Փիլ. լին.։)
δικαίωμα, δίκη, δικαίωσις , κρίμα jus, justitia. (ի ձայնէս Իրաւ, որոյ արմատն է Իր. ընդ որում լծ. լտ. Եու՛ս, եուրիս. եւ արաբ. շէրի. որպէս եւ իռս է իրաւունք ժառանգութան)։ Ասի եւ ԻՐԱՒ։ Որպէս Արդարութիւն. արդար եւ ուղիղ դատաստան. իրաւացի եւ արդարացի ինչ. կանոն եւ օրենք ուղղութեան. եւ Գործ ուղիղ. եւ Իրաւացի պատճառ, փաստ. հախ.
Յիրաւանց քոց ես ոչ խոտորեցայ։ Յիրաւունս քո կեցո զիս։ Արարի իրաւունս եւ արդարութիւն։ Իրաւունքն ոչ ետուն կեալ։ Եւ արդ եդ նմա իրաւունս եւ դատաստանս.եւ այլն։
Լուսաւոր պսակք, կամ ականք. կամ պայծառութիւն, վառումն. կամ զգեստ, ճանապարհ, վարդպետութիւն, արդարութիւն, պատուիրան, վարք, միտք, խորհուրդ, բան. (Յճխ.։ Զենոբ.։ Պիտ.։ Յհ. կթ.։ Խոսր.։ նար։ Մագ. եւ այլն։)
ամենեյն արդարութիւն իբրեւ զխոձունձ տեռատեսին համարեալ է. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Ա։)
Կատարեալ իմաստասէր, կամ թիւ, կամ արդարութիւն, մաքրութիւն եւ այլն. (Սահմ.։ Պիտ.։ Նար.։)
Զարդարութիւն գոլոյ ունի սոկրատէս մարդաբար. (Անյաղթ վերլծ. արիստ.։)
Թէպէտ արդարութիւնաբերք լինին, եւ թէպէտ մեղսաբեր. (Ագաթ.։)
Ծաղկի արդարութիւն, առոտնեալ զմոլաբոյս ախտն անիրաւութեան. (Գր. տղ. թղթ.։)
Զարդարութիւնն խլելով, եւ զմոլախինդ արմատն տնկելով։ Յանգործութենէ մշակացն մոլախինդ բուսեալ (ա՛յլ ձ. մոլախոտէ), եւ զսերմն կորուսանէ. (Սարգ. յկ. ՟Գ. ՟Դ։)
ԶԱստուծոյ արդարութիւնն յանդիման կացուցանէ. (Հռ. ՟Գ. 5։)
Յերիս որոշմունս եդեալ զարդարութիւն. վասն երկիւղի, վասն վարձու, վասն սիրոյ. (Պերիարմ.։ Սահմ. ՟Ա։ Խոսր.։)
Մեղս եւ արդարութիւն որպէս պղնձալից արծաթ ոչ գործեսցի. (Սիր. ի վերջն։)
Յորժամ երկուք սրտմտականն եւ ցանկականն սանձակոծիցին եւ վարիցին իբրեւ ձիք ի բանականէն, յայնժամ լինիարդարութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)
Մի ոմն ի ճարտարացն ասաց. լռեա՛լ պիո՛նիէ, եւ մի՛ սնոտէփառեր. եւ նա ասէ ցնա. ձերքն սնոտէփառ են (կամ սնոտէփառեն), զի յիմաստասիրութիւն, եւ ոչ յարդարութիւն եւ ի ժուժկալութիւն կրթեցան. (Ճ. ՟Գ.։)
Սոցա վշտակցելն ի բնական կարիքն՝ արդարութիւն է, եւ ոչ վշտակցելն՝ ամբարշտութիւն։ Յողորմելի տեսութենէն որպէս ի կրից վշտակցեալ։ Ողորմութեամբ ոչ ձանձրացաւ, փարթամ արիւք վշտակցեցաւ. (Լմբ. առակ. Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ի շնորհ.։)
Սոցա վշտակցելն ի բնական կարիքն՝ արդարութիւն է, եւ ոչ վշտակցելն՝ ամբարշտութիւն։ Յողորմելի տեսութենէն որպէս ի կրից վշտակցեալ։ Ողորմութեամբ ոչ ձանձրացաւ, փարթամ արիւք վշտակցեցաւ. (Լմբ. առակ. Լմբ. պտրգ. եւ Լմբ. ի շնորհ.։)
Որպէս ի վերայ մարմնոյ եռակի տրամատեաց։ Եւ տրամատեսցի այսպէս, է՛ որ արդարութիւն, եւ է՛ որ անիրաւութիւն։ Երկակի տրամատելով եւ այլն. (Անյաղթ ստորոգ.։)
Զի անկորուստ լիցի արդարութիւնն. (Ագաթ.։)
Անձնիշխանին սիրել զարդարութիւն. (Լմբ. իմ.։)
Եթէ ոչ առաւելուցու արդարութիւն ձեր աւելի քան զդպրացն։ Ոչ՝ եթէ ուտեմք, առաւելումք ինչ։ Դիտեմ նուազել, գիտեմ առաւելուլ։ Առաւելուցուք յամենայն գործս բարութեան։ Որ բազումն առ, ոչ առաւելաւ։ Եթէ ճշմարտութիւնն աստուծոյ յիմում ստութեանս առաւելաւ։ Տոհմն նորա ոչ առաւելաւ իբրեւ զորդիսն յուդայ։ Առաւելեալ եմ ուրախութեամբ։ Այլ իմ առեալ զամենայն, եւ առաւելեալ եմ. եւ այլն։
Արտաբերեցեր զյաւիտենական արդարութիւն. (Թէոդոր. խչ.։)
Բաշխատուր ըստ արժանեացն է արդարութիւն. (Փիլ. այլաբ.։)
Հասարակ՝ բաշխատուր էր արդարութիւնն՝ ամենեցունց այլոցն, եւ կարգաւորչ. (Վրդն. ծն.։)
Արդարութիւն եւ անիրաւութիւն հակառակայք են միմեանց. (Մաշկ.։)
Արդարութիւն եւ խաղաղութիւն համբուրեսցին. (Սղ. ՟Ձ՟Դ. 11։)
Voir tout