truth;
veracity;
reality;
sincerity;
բուն —, plain truth;
— իրաց, the bottom or basis of things;
անպատրուակ ասել զ—, to tell the whole truth;
աղարտել զ—, to offend against truth;
ճշմարտութեամբ, cf. Ճշմարտիւ.
ἁλήθεια veritas, certitudo. Ճշմարիտն գոլ. ստուգութիւն. իսկութիւն. բան եւ գործ անսուտ՝ աներկբայ՝ անկեղծ՝ աննենգ. ուղղութիւն. իրաւունք. արդարութիւն. եւ Կանոն ճշմարտութեան, աստուած.
Արդարութիւն եւ ճշմարտութիւն։ Ողորմութիւն եւ ճշմարտութիւն։ Ճանապարհ ճշմարտութեան։ Խօսել կամ առնել զճշմարտութիւն։ Ճշմարտութիւն է զօրութիւն թագաւորաց եւ իշխանութիւն եւ մեծութիւն, եւ է օրհնեալ տէր աստուած ճշմարտութեանն։ Ես եմ ճանապարհ, եւ ճշմարտութիւն, եւ կեանք։ Հոգին ճշմարտութեան.եւ այլն։
Եւ զի եկն դառն ճշմարտութեան (այսինքն ճշմարիտ), խափանեցան՝ որ նմանութիւնք էին. (Եփր. աւետար.։)
Այն՝ նմանութիւն գործոյ. իսկ այս՝ գործ ճշմարտութեամբ։ Անդր քան զօրինակն գերազանցեաց ճշմարտութիւնն։ Որ ի ստուեր ճշմարտութեան. եւ այլն. (Յհ. իմ. երեւ.։ Նար. խչ.։ Շար.։)
ՃՇՄԱՐՏՈՒԹԵԱՄԲ իբր մ. Ճշմարտիւ, եւ ճշգրտիւ. ἑπ’ ἁληθείας, ἁκριβῶς. (Յոբ. ՟Լ՟Զ. 4։ Յհ. ՟Ժ՟Է. 8։ Ղկ. ՟Ա. 3։ ՟Ժ՟Ը. 35. եւ այլն։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճշմարտութիւն | ճշմարտութիւնք |
| accusatif | ճշմարտութիւն | ճշմարտութիւնս |
| génitif | ճշմարտութեան | ճշմարտութեանց |
| locatif | ճշմարտութեան | ճշմարտութիւնս |
| datif | ճշմարտութեան | ճշմարտութեանց |
| ablatif | ճշմարտութենէ | ճշմարտութեանց |
| instrumental | ճշմարտութեամբ | ճշմարտութեամբք |