adj.

very just, upright.

adj.

Որ իցէ կորովի եւ քաջ յարդարութեան.

Արս արդարակորովս. (Ել. ՟Ժ՟Ը 21։)

Արդարակորովքն երանութեամբքն պսակին. (Յճխ. ՟Է։)

Որ ի բնէ արդարակորով եւ իրաւախորհ էր։ Ոչ իբրեւ զարդարակորով, այլ իբրեւ զնենգաւոր. (Եզնիկ.։)

Արդարակորով երկրագորք, կամ ծերք. (Պիտ.։ Յհ. կթ.։)

Եւ Որ ինչ լինի ամենայն արդարութեամբ.

Արդարակորով իրաւունք, կամ ուղղութիւն, կամ կշիռ, մեծութիւն, կեանք. (Պիտ.։ Մծբ. ՟Ժ՟Թ։ Շ. հրեշտ.։ Յճխ. ՟Է։) (Խոսր.։)