cf. Արդարագնաց.
ԱՐԴԱՐԱԳՆԱՑ ԱՐԴԱՐԱԳՆԱՑԻԿ. Որ արդարութեամբ գնայ. արդար. արդարագործ. բարեգործ. Աստուածապաշտ.
Ոգւոցս ոչ գոյ դաս ընդ ծննդեան բուսոցն յարդարագնացս։ Եթէ ի բարուց բուսոյ անտի, եւ ոչ կամօք արդարագնաց լինէիր։ Սամփսոն մինչդեռ արդարագնացիկն էր՝ քան զամենայն մարդ զօրացաւ. (Կոչ. ՟Դ. ՟Ժ՟Դ։)
Զաստուած ունէր վկայ իւր արդարագնացիկ կենացն. (Վանակ. յոբ.։)