adj. adv.

just, equitable, legitimate;
justly, legitimately.

adj.

δικαίος, -ον justus, -um Որ ինչ իցէ ըստ կարգի արդարութիւն եւ իրաւանց. արդար. իրաւացի.

Արդարացի իրաւամբք պատժէ. (Իգն.։)

Զգաստացեալ՝ ողորմութեան արդարացւոյ հանդիպի, եւ թողութեամբ մեղաց։ Որ արդար ունակութիւն ունի, արդարացիս գործէ. (Նիւս. բն. ՟Ա. ՟Լ՟Ա։)

Ոչինչ վայրապար թուեցելոց լաւից եւ արդարացեաց, այլ արդարեւ էիցն փափագեն. (Դիոն. եկեղ.։)

adv.

իբր Արդար իրաւամբք.

Ընդ մեզ եւ դուք օրհնեցէ՛ք զտէր յոյժ արդարացի. (Վահր. յար.։)