Աստուածատուր

adj.

given by God, infused.

adj.

θεόσδοτος, θεόδοτος, θεοδόσιος. a deo, sive divinitus datus. ՅԱստուծոյ տուեալ. Աստուածապարգեւ. աստուածաձիր. աստուածաշնորհ. աստուածաւանդ.

Աստուածատուր պարգեւք, կամ գանձ. գիրք, պատգամք, ի սինայէ աստուածատուր. (Յճխ. ՟Բ։ Պրպմ. ՟Խ՟Զ։ Եւս. քր. ՟Ա։ Եզնիկ.։ եղիշ. ՟Բ։ Անյաղթ բարձր.։)

Աստուածատուր հրաման, նշանագիր, իմաստութիւն, աւանդութիւն. (Կորիւն.։)

Աստուածատուր աջողութիւն, կամ զօրութիւն. (Փարպ.։ Դիոն. երկն. ՟Գ։)

Աստուածատուր հանճար, փառք. (Նար. խչ.։)

Իսկ իբրեւ յատուկ անուն՝ ԱՍՏՈՒԱԾԱՏՈՒՐ, նոյն է ընդ ԹԷՈԴՈՍ.

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Աստուածատուր, տրոյ

Voir tout