cf. Անայլայլակ.
ἁναλλοίωτος, ἁνετερείωτος, immutabilis, alterationis expers. Որ ոչն այլայլի. անփոփոխելի. անյեղլի. անշարժ. անվրէպ. անփոփոխ. տէյիշիլմէզ, թէղայիւրսիւզ.
Ամենեցուն գոյացուցիչ, եւ էիցս անլոյծ յարակայութեան անայլայլելի հաստատութիւն։ Հուր ընտրողական անայլայլելի. (Դիոն. երկն.։)
Զանփոփոխելի եւ զանայլայլելի համագոյութիւնն. (Աթ. ՟Դ։)
Ոչ այլ ինչ նշանակել կամի հաւատարիմն, բայց ճշմարիտ եւ անայլայլելի. (Կիւրղ. գանձ.։)
Իմացականքն անայլայլելիք են ըստ էութեանն. (Նիւս. բն.։)
Միշտ անփոփոխելի եւ անայլայլելի եւ անախտ. (Արիստ. աշխ.։)
Ընդ աջմէ իմոյս փրկութեան կանխեալ ներութեամբ անայլայլելի։ Անսխալ եւ անայլայլելի պահեսցի. (Նար. ԻԲ. ԽԶ։)
Եւ՝ ո՛չ այլեւայլ. միեղէն. նոյն. զուգափառ. ἁπαράλλακτος, non differens, par equalis.
Միաբուն եւ անայլայլելի զօրութիւն. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 37։)
Առանց այլայլութեան. անվրէպ.
Անայլայլելի զերանելի եւ զհամառօտ ճանապարհն ընթացեալ. (Կլիմաք.։)