adj.

cf. Անփոփոխ.

cf. ԱՆՓՈՓՈԽ. ἁμετάθετος, ἅτρεπτος. immutabilis.

Երկու անփոփոխելի իրօքն. (Եբր. ՟Զ. 46։)

Անփոփոխելի գոլով, անփոփոխելի իցէ ի չարչարիլն՝ աստուած գոլով. (Աթ. ՟Դ։)

Ոչ՝ որ ինչ էրն, փոփոխեցաւ. վասն զի անփոփոխելի է. այլ որ ոչն էր՝ էառ. (Ածաբ. յայտն.։)

Անփոփոխելի կարգ, կամ գիտութիւն. (Պիտ.։ Սահմ. ՟Ժ՟Բ։)

Բախտի եւ ճակատագրութեան եւ հարկի անփոփոխելւոյ զամենայն ինչ վարկանէին. (Փիլ. նախերգ.։)