Անայլայլաբար

adv.

ἁναλλοίωτος. sine immutatione Առանց այլայլութեան. անփոփոխապէս. եւ անշարժ.

Ըստ մեզ մարդանալովն՝ առ շարադրութիւնն անայլայլաբար եկն. (Դիոն. եկեղ. ՟Գ։)

Հայել մաքրապէս ի քեզ պշուցեալ անայլայլաբար. (Նար. ՂԲ։)