hy    |   fr

Աղօտաճաճանչ

adj.

having a very feeble light.

adj.

Նուազ ճաճանչօղ. աղօտածագ.

Ի խաւարի՝ եւ աղօտաճաճանչն է պատուեալ լոյս։ Զերկրորդն՝ որ աղօտաճաճանչն է՝ ի ներքս ածելով լոյս. (Յհ. իմ. ատ.։)