ՊԱՐՍԷՏ կամ ՊԱՐՍԵՏ. Նոյն ընդ Պարսատիկ՝ իբր արմատ նորին.
Բարկութեամբ ոստեալն որպէս քարինք պարսետով փիլիկոնի ընկեցեալ. (Վանակ. յոբ.։)
Զորս պարսետօքն (կամ պարսաւորք) կոտորեցին. (Զենոբ.։)
ՈԼՈՐՈՒՄՆ ՊԱՐՍԵՏԻՑ. σφενδόνησις funda uti. Ոլորելն եւ արձակելն զքար ի պարսատկաց.
Հեծելութեան վարդապետք, եւ աղեղանցն եւ նիզակաց, եւ ոլորմանցն պարսետից. (Պղատ. օրին. ՟Է։ 3)