unfaithful, disloyal, perfidious.
Իբր ոչ հաւատարիմ. է առաւել ռմկ. ի յետին դարս. որպէս եւ ԱՆՀԱՒԱՏԱՐՄՈՒԹԻՒՆՆ. որ ըստ նախնեաց ասին ԱՆՀԱՒԱՏ, եւ ԱՆՀԱՒԱՏՈՒԹԻՒՆ. ἅπιστος, ἁπιστία. infidelis, infidelitas.
Որ ոչ հաւատայ յԱստուած, ոչ լինի հաճոյ նմա. նախ վասն անշնորհակալութեանն ... երկրորդ՝ վասն անօգտութեան, երրորդ՝ վասն անհաւատարմութեանն. քանզի որ կացուցեալ է ի վերայ իշխանութեան ինչ՝ պարտի ճանաչել զայն յորմէ կացուցաւն, զի մի՛ լիցի անհաւատարիմ ծառայ. այս ինքն զի մի՛ գոլով սպասաւոր՝ յափշտակեսցէ յինքն զտէրութիւնն. եւ այլն. (Առաք. մոլ.։)
Ոչ ապահով. ոչ անքոյթ.
Գանձ անհաւատարիմ է, որ ի տան կայ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 23։)
ԱՆՀԱՒԱՏԱՐԻՄ ԱՌՆԵԼ՝ է անհաւատալի կացուցանել. չտալ հաւատալ.
Ախտաւոր ոք եւ մարմնեղէն՝ անհաւատարիմ առնէ զմարդն իբր աստուածային գեղեցկութեամբն զարդարեալ (գոլ). (Նիւս. կազմ.։)