to finish, to put an end to, to terminate, to end, to conclude, to accomplish, to achieve, to consummate;
to execute, to kill;
— զաւուրսն, զկեանս, —նեալ զաւուրս իւր մեռանել, to end one's days, one's life, to make one's exit, to depart this life, to die.
τελέω, τελειόω, καταπαύω termino, consummo, perficio, extermino. Ի վախճան հասուցանել. աւարտել կատարել. սպառել. ծախել. զրաւել. մեռուցանել.
Վախճանեաց զխօսելն ընդ նմա։ Վախճանեաց ամենայն ժողովուրդն անցանել ընդ յորդանան։ Մինչեւ վախճանեաց յեսու զամենայն՝ զոր պատուիրեաց տէր. (Ծն. ՟Ժ՟Է. 22։ Յես. ՟Գ. 27։ ՟Դ. 10։)
Վախճանեա՛ զնոսա. (Երեմ. ՟Ժ՟Ե. 16։)
Մոխրահեղձոյց մահու զկատարած իւր վախճանէր։ Ի նմին վայրի եւ ես զբանս վախճանեցից. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Գ. 8։ ՟Ժ՟Ե. 38։)
Եկեր հուր մեղացն. եւ վախճանեաց առ հասարակ զմարդկութեան բնութիւն։ Իշխեսցէ դատել եւ հարցանել, եւ սրով վախճանել. (Ագաթ.։ Եղիշ. ՟Ը։)
Վախճանեաց զգիւտ արծաթոյ ի յերկրէս. (Ղեւոնդ.։)
Դուն ուրեք՝ չ. որպէս՝ ըստ յն. ոճոյ. cf. ՎԱԽՃԱՆԻՄ, եւ ՅԱՆԳԻՄ.
Զի՞նչ շահ յայնմ (լայն) ճանապարհէ իցէ. յորժամ ի նեղութիւն վախճանիցէ. (Ոսկ. ՟ա. թես. ՟Թ։)