Վախուտ

adj.

κρημνώδης precipitius, praeruptus, anfractus. Ուր իցեն վախք եւ ափափայք. ապառաժուտ. դժուարուտ.

Եւ աստուստ դարձեալ ընդ անապատն, եւ ընդ վախուտ վայրս. (Պտմ. աղեքս.։)