adj.

miserable, unhappy, poor, piteous, pitiable.

adj.

ἑλεεινός, ἑλεεινότερος miser, miserabilis, miserabilior. Անկեալն յողորմ վիճակ՝ կարօտ ողորմութեան. տառապեալ. թշուառ. հէք. եղկելի. խեղճ, խղճալի.

Ոչ գիտես, թէ դու ես ողորմելի եւ հէք եւ աղքատ, մերկ եւ կոյր։ Եթէ այսու կենօքս միայն յուսացեալ եմք ի քրիստոս, ապա ողորմելի եմք քան զամենայն մարդիկ. (Յայտ. ՟Գ. 17։ ՟Ա. Կոր. ՟Ժ՟Ե. 19։)

Ողորմելի է քան զբազումս։ Եղկելիս եւ ողորմելիս քան զամենայն մարդիկ զնոսա համարեսցուք. (Եղիշ. ՟Բ. ՟Ե։)

Ո՛չ զզրկեալսն, այլ զզրկօղսն համարի ողորմելիս. (Գէ. ես.։)

Ողորմելի լինելն չտայ զթշուառացելումն յիշել զսխալանսն՝ ողորմածին. (Խոսր.։)

Իսկ (Վրք. հց. ՟Դ.)

Մեք որպէս զանգէտս աստուծոյ՝ փոքր մի ողորմելի եմք ի նմանէ». իմա՛ նուազ պատժոյ վիճակեալ. ըստ իմիք ողորմութիւն գտեալ։

Շահաւէտ եւ ողորմելի պատմութիւն». իբր ողորմուկ. (Կլիմաք.։)