new, fresh, young;
novel, recent, modern;
strange, extraordinary, curious;
inexperienced, unpracticed, new, raw;
newly, lately, freshly, recently;
— ինչ, curiosity;
— ոմն ղեւոնդիոս, like a second Leontius;
— նորոգող բնութեան մերոյ, the renewer of our nature;
ամիս —ոց, the month of first fruits;
—, cf. Նորանոր;
ի —ումն or —ումս, at present;
under the new dispensation, according to the christian law;
now, in the present age.
(եբր. նատր. պ. նէվ, նու. սանս. նա՛վա. լտ. նօ՛վուս. դաղմ. նօ՛վի . յն. նէ՛օս, եւ գէնօ՛ս. որ է թ. եէնի ). νέος, καινός novus πρόσφατος recens . Այժմուս. արդի. մատաղ. դեռաբոյս. դեռածին. կրտսեր. այն ինչ եղեալ կամ գտեալ. ներկայ (ժամանակ կամ օրէնք), եւ ինչ մի օտար. անլուր. չեւ ի գործ արկեալ, եւ այլն.
Մատուցանիցէք զոհ նոր տեառն։ Զհինն յերեսաց նորոյն հանիջի՛ք ի բաց։ Տուն նոր. տիկ նոր. կուժ մի նոր. սայլ մի նոր։ Կարովք նորովք։ Ի մռայլ լերինն զիփայի նորում։ Նստէր Դաւիթ ի նորումն։ Նորոյ ուխտի։ Նորոց կտակարանաց։ Գինի նոր։ Ի նոր հանդերձէ։ Ի նոր գերեզմանի։
Նոր արարած, մարդ, պատուիրան, օրհնութիւն. հոգի. սիրտ։ Անուն նոր։ Նոր Երուսաղէմ։ Նոր երկինք, եւ նոր երկիր։ Երգէին զերգս նորս։ Ի նոր ճաշակսն վայելեսցեն։ Նոր անձրեւօք կարկտի. եւ այլն։
Լինել նոր մարդ՝ հանելով նոր օրհնութիւն՝ նոր պատարագաւս ի նոր կիւրակէիս. (Արշ.։)
Եդին ի նորում գերեզմանի. (Ճ. ՟Ա.։)
Ի հնումն եւ ի նորումս գտանեմք։ Մի տուիչ է հնոյն եւ նորոյս. (Եզնիկ.։)
Որպէս հնոյն Իսրայէլի ասէր աստուած, եւ ի նորումս տէրն։ Հրաման է տէրունական թէ՛ ի հինն եւ թէ՛ ի նորս՝ յամենայն ժամ աղօթել. (Խոսր.։)
Զարբումնն որ ի հնոց եւ ի նոր գրոց։ Պատմին ի գիրս՝ ի հնումն եւ ի նորումն. (Նար. երգ.։ Շ. ընդհ.։)
Նոր իմն իրս արար զայս։ Զի՞նչ պատճառք իցեն նոր իրացս. (Ոսկ. ես.։)
Զաւուրս եւ զժամս խտրէ, եւ զհին եւ զնոր լուսնի։ Ի նոր եւ ի հին լուսնի. (Կանոն.։)
ՆՈՐ ՆՈՐ. cf. ՆՈՐԱՆՈՐ.
Զգիշերն ամենայն զմտաւ ածէին մեքենայել զի՛նչ նոր նոր չարչարանս ի վերայ տառապելոցն հասուցանել մարթասցեն. (՟Գ. Մակ. ՟Ե. 11. յն. παντηίως omnis generis. ամենապիսի, կամ ազգի ազգի։)
Նոր նոր պտուղ բերէ. (Կոչ. ՟Ժ՟Ե.) յն. καινότερος . նորագոյն։
ՆՈ՛Ր մ. Ի ՆՈՐՈՅ. νεωστί nuper. Այն ինչ. դեռ նոր. նորանց.
Պիւթագորաս՝ հինգամեայ լռութիւն՝ նոր յաշակերտութիւն եկելոցն սահմանեաց. (Եզնիկ.։)
Իբրեւ նորք էին ժողովեալք ի Հրէաստան. (Յուդթ. ՟Դ. 2։)
Նո՛ր նորոգօղ բնութեան մերոյ Յիսուս. այսինքն իբր նորափետուր յօրինօղ. (Շար.։)
Առնէ (յեսու) իբր ի նորոյ սկիզբն կարգաց եւ օրինաց. (Շիր. զատիկ.։)
ԶԴարեհ գիշերն ապրեցոյց. եւ ունէր եւ ձի բազում, եւ նոր ի նորոյ փոխեալ՝ եւ զերծաւ. (Կեչառ. աղեքս.։)