adj.

new-fangled, newly invented or discovered, new, recent, modern.

adj.

Նորոգ գտեալ. այն ինչ ի ձեռս բերեալ. նորահնար. ցանկալի իբր անգիւտ. նոր անլուր.

Զաշակերտութիւն նորագիւտ վարդապետութեան խմբէին ուսուցանել. (Ագաթ.։ Կորիւն.։)

Նորագիւտ սեղան, կամ օր. (Ճշ.։)

Զնորագիւտ դաստակերտս քո (զհաւատացեալ մոգպետն) բարեխօս առնեմք վասն անձանց մերոց. (Եղիշ. ՟Ը։)

Նորագիւտ եւ դեռահասակ ժամանակն ստիպէր առնել այնպէս։ Զստեղծեալ առ ի քէն նորագիւտ բանս եւ իրս. (Յհ. իմ. ատ. եւ Յհ. իմ. երեւ.։)

Նորագիւտ ինչ առասպելս հիւսէք. (Դամասկ.։)

Նորագիւտ ինչ տանջանօք չափել հատուցումն. (Պիտ.։)

Ստորասուզեալ նորագիւտ մեղօքն անջրելեօք. (Նար. ՟Ժ՟Ա։)

Շնորհեցէք ինձ զնորագիւտ կեանս. (Ոսկ. ի բէթհեզդա.։)