adj.

recently born or produced;
that has recently engendered.

adj.

ἕτι γεννώμενος, νεογενής Այն ինչ ծնեալ. նորածին. մատաղ. նոր ծնած.

Դեռածին մանուկ, մանկունք. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Ժ՟Զ։ Տօնակ.։)

Որդիս իմ դեռածին է։ Մինչդեռ դեռածինն էր. (Եփր. ի տեառնընդառաջ.։ Տօնակ.։)

Առ սնունդս դեռածին մանկանցն։ Որպէս այնոցիկ՝ որ դեռածինքն են, ասացաւ. (Պղատ. օրին. ՟Զ. ՟Է։)

Զոր սովոր են մանկանց դեռածնաց առնել ծնօղք. (Յիշատ.։)

Եւ իբր Արդ իսկ ծնօղ լեալ, կամ ծնեալ զզաւակ.

Դեռածին մայր. (Սկեւռ. ի լմբ.։)