claw, talon, nail, pounce;
fang;
paw;
զ—սն ցցել, to stretch out the claws;
—ամբք խղել, to claw, to scratch;
cf. Մագիլ.
ὅνυξ unguis. Ճապուռ. ճիւղք մատանց, եւ եղնգուք՝ առաւել պատառօղ գազանաց եւ գիշակեր հաւուց.
Զխոյս եւ զմաքիս առ ոտս կոխէր, եւ զորոջսն թունաւոր ճիրանամբքն պատառէր. (Եփր. վկ. արեւ.։)
Փշրեալ զժանիս առիւծու, եւ ի բաց կորզեալ զճիրանունս նորա. (Կիւրղ. ղկ.։)
Եղջիւրս, եւ խայթոցս, եւ ճիրանս յինքեան բերեալ։ Քան զճիրանացն սրութիւն հզօրագոյն եւ հատու ի հնարս գտին մարդիկ զերկաթ. (Նիւս. կազմ.։)
Գիշակեր հաւուցն ճիրանունք տուան։ Ժանիս՝ ճիրանունս, եւ մագիլս. (Վեցօր. ՟Ը։ Վրդն. ծն.։ Ոսկիփոր.։)
Գազանք ճիրանօք։ Դեւն որպէս զառիւծ եղեալ՝ զճիրանսն ի վերայ երկուց ուսոցն ցցեալ. (Լմբ. իմ. եւ Լմբ. սղ.։)
Ոմն, եւ ճիրանք իւր։ Նկուն ճիրանք աղկաղկաց մնոցն. (Նար. ՟Զ. ՟Կ՟Ը։)
Հառաչմամբ մեծակական ողբովք զնորափթիթ մուրուացն ճիրանամքն զխղումնն. (Արծր. ՟Դ. 11։)
Յօրինեցին զճիրանացն լինելութիւն (ի մարդիկ՝ փոխանակ մագլաց անասնոց). (Պղատ. տիմ.։)