corpse, carrion, dead body;
bad, ill;
— արկանել, to devour or make beasts eat.
πτῶμα cadaver, τεθνεώς mortuus եւ θήρα venatio Մեռեալ մարմին, մեռելոտի. դի. շաղիղ. եւ Որս սպանեալ. սատակ. լաշ, լէշ, մէյթ. տե՛ս (Ել. իբ. 13։ Դտ. ՟Ժ՟Դ. 8։ Յոբ. ՟Լ՟Թ. 30։ Մտթ. ՟Ի՟Դ. 28։)
Գէշ անկցին։ Գէշ անկեալ. յն. գիշատեալ, որս եղեալ. (Երեմ. ՟Ե. 16։)
Թողուլ զդիակունսն, զի լուծեալ անկցին գէշ. (Խոր. ՟Գ. 36։)
Գէշ դնէին թռչնոց։ Ամենեցունց մարմինքն եղեն գէշ թռչնոց. (Եղիշ. ՟Գ. է։)
Իբրեւ ի նեխելոյ գիշոյ փախչէին. (Վրք. հց. ՟Բ։)
Զոգիս բարեկամացն տեսանեն անկեալս, եւ քան զիշոյ գիշով եւ՛ս չար զանց առնեն. (Ոսկ. ՟բ. տիմ. ՟Ա։)
Ի վերայ գիշի կամ գիշուց իջանել. (Ոսկ. ՟Ժ՟Դ։ Երզն. մտթ.։)
Ինքն ինքեան գէշ արկանէ (առիւծն), եւ զայլոյն ոչ ուտէ (զգիշատեալն). (Վրդն. ծն.։)
Կամ Խեշերանք իրաց անկելոց իբրեւ զգէշ.
Տարեալ զգէշ փշրանաց կռոցն, եւ ասէին, վա՛յ մեզ. (Ճ. ՟Ժ.։)
ԳԷ՛Շ. որպէս ռմկ. յոռի. դժպհի. վատթար. անախորժ.
Յորժամ գոյն գէշ եւ թուխ զգենուն օդ եւ երկիր, գիշեր կոչի. (Վրդն. ծն.։)
Ցուրտ, ջերմ. անոյշ, գէշ. դիւր, դժուար. (Երզն. քեր.։)
ԳԷՇ ԳԷՇ. ԳԷՇԱԳԷՇ. մ. Յօշ յօշ. պատառ. գիշատմամբ. բզիկ բզիկ, բզըքտելով.
Գէշ գէշ պատառեցան (յն. լափեցան). (Դան. ՟Ժ՟Դ. 41։)
Մանր մանր կոտորեալ զայս թռչնոց գէշագէշ (յն. մասն մասն) ջամբեցից. (՟Բ. Մակ. ՟Ժ՟Ե. 33։)