Գէթ

շ.

ԳԷԹ կամ ԳԵԹ. καίτοιγε, τουλάχιστον, κἅν, ἁλλά, μόνον saltem Գոնեա, գոնէ. եւ Միայն. եւեթ. եւ Եթէ.

Վարանականք են, ոյք ակամայ ընտրելի առնեն զերկրորդն. որգոն, գէթ, գոնէ, փարթար. (Թր. քեր. ըստ հյ։)

Եւ թէ օրհնել չօրհնիցես, գէ՛թ յանիծից լռեա՛. (Ոսկ. մտթ.։)

Գէթ սակաւ ինչ մասնաւորել զնա. (Ագաթ.։)

Թէեւ ոչ յիւրում ետեղ ... գէթ ի կարգ ընկեցեալ ընդ այլ նախարարս թուեսցի. (Խոր. ՟Գ. 65։)

Գէթ բան մի խօսեցար, եթէ զո՞ խնդրէք, եւ յետս յետս գնացեալ զարկան զգետնի. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 6.) իմա՛, միայն, եւեթ։

Գէթ այնպէս առնիցեմք, բազում բարութիւնս խոստացաւ մեզ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 3.) իմա՛, եւ եթէ. միայն եթէ։