easy;
delicious, delightful, pleasing;
—ք, pleasures, delights.
ՀԵՇՏԱԿԱՆ. cf. ՀԵՇՏ, եւ ՀԵՇՏԱԼԻ. χρηστός, ἠδύς jucundus, suavis.
Ոչ մեկնին ի նորա կամացն, ո՛չ ի տխրականաց, եւ ո՛չ ի հեշտականաց. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)
Տրտմականք, եւ հեշտականք. (Սարգ.։ Ոսկ. մ. ՟Ա. 16. եւ Ոսկ. հռ.։)
Զցաւս վիրացն հեշտական դեղովքն կակղացուցանէ։ Երկեցոյց տրտմականօքն, ուրախ արար հեշտականօքն. (Ոսկ. ես.։)
Հեշտականաւն զիջանէ, թէ ո՞վ ասաց քեզ՝ թէ մերկ ես. (Ագաթ.։)
Հեշտականաւն միայն յորդորէ զնոսա։ Անցանեն նեղութիւնքս, եւ գան հեշտականքն. (Տօնակ.։)
Հեշտական հանդերձք, կամ ցանկութիւնք, կամ մահ, կամ յոյս. (Կանոն.։ Մանդ.։ Ոսկ. կողոս.։)
Զդիւրինն եւ զհեշտականն. (Նար. ՟Հ՟Ը։)
Ծառայ հեշտական. այսինքն ըստ մտի. բարեմիտ. մտերիմ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 13։)
Ձայնն ո՛չ սպառնական, այլ հեշտական (էր). (Երզն. մտթ.։)
Հեշտականն (մակբայ). վա՛շ. յա՛յ. (Հին քեր.։)