temporel;
temps.
cf. ԺԱՄԱՆԱԿԵԱՅ.
Զի մի՛ ի ժամանակեան յայրն յայն (բեթղեհեմի) մուծցէ զմեզ, այլ յառագաստ նորա յաւիտեանս յաւիտենից։ Զշաբաթս եւ զամենայն օրէնս ժամանակեանս։ Զշաբաթն եւ զամենայն ժամանակեան օրէնսն. (Եփր. ծն. եւ Եփր. օրին.։)
Նոքին թագաւորք՝ ոմն ժամանակեան, ոմն յաւիտենական. (Եզնիկ.։)
Աշխատութիւնն ժամանակեան է, եւ հեշտականութիւնն եւ դիւրութիւնն անմահական. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
Ոչ ի ժամանակեան մահուանէս փախուցեալք. (Ագաթ.։)
Զի ժամանակեան վշտօքս զանժամանակեան երանութիւնսն ժառանգեսցուք. (Եղիշ. ՟Է։)
ԺԱՄԱՆԱԿԵԱՆ. որպէսսեռական եւ տրական բառիս Ժամանակ. (որպէս լինի անկիւն, անկեան, տիւ, տըւնջեան, եւ այլն).
Գրեաց վասն ժամանակեանզատկին։ Ի փոքր ժամանակեանն։ Յետ սակաւ միոյ ժամանակեան։ Ժամանակեան՝ որում ինքն գիշեր պահեաց զիս. (Եւս. պտմ.։)
Յետ ժամանակեան միոյ։ Ժամանակեան միոյ էր։ Ո՞չ էր լաւ ժամանակեան միոյ, քան զտանջանս գբոյ։ Մովսէս քանզի աստուած էր ժամանակեան միոյ, եւ կտակարանք ժամանակեան տուան ի ձեռս նորա։ Են սերմանիք՝ որ յետ ժամանակեան լինին հնձեալք։ Այս են՝ որ յետ փոքր ժամանակեան հնձեալ լինի. (Եփր. համաբ. եւ Եփր. ծն. եւ Եփր. ել.։)
ԺԱՄԱՆԱԿԵԱՆ ՄԻՈՅ. իբր Առ ժամանակ մի.
Բան նորա տուաւ օձին, որպէս եւ գրաստուն, ժամանակեան միոյ. (Եփր. ծն.։)