s.

persistence, resistance, patience;
duration;

adj.

resisting, persisting, durable, lasting;

adv.

ի — or —ս, long, a long time;
ի — անկանել, ձգել, to be prolonged, protracted, to last;
— ունել, to have duration;
ի — կտտել or տանջել, to subject to lingering torture.

s.

Արմատ Տոկալոյ. որպէս Տոկումն. տեւումն. ժոյժ. յերկարաձգութիւն վաստակոց. յերկարութիւն համբերութեան կամ ուժոյ. դիմացկունութիւն. տայանըգլըգ.

Համբերութիւն ի ժամանակի հալածանաց ... ըմբերութիւն եւ տոկ. (յն. համբերութիւն անպարտելի) (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)

Վկայիցն հանդէսք ... արտաքոյ է տեւողութեան մարմնոյ ... (աստուած) տոկ շնորհէ նոցա. (Նար. երգ.։)

Որում լծակ ցի հարկաւորապէս աշխատութիւն եւ տոկ. (Սարկ. խրատ ուսմն.։)

Առ ի տոկ ունել կենդանութեան. (Վրք. հց ձ։)

Չթուիցի այնուհետեւ վաստակն վաստակ, այլ ո՛րչափ եւ ի տոկ անկանիցի (յն. ձգտեսցի), եւս քան զեւս քաղցր եւ հեշտական թուի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)

Մարդ չկարէ բազում ժամս ի վերայ ջուրց ղօղալ. քանզի չկարէ կարի ի տոկս ձգել (այսինքն յերկարաձգել) առանց հանգչելոյ. (Սեբեր. ՟Զ։)

Եթէ այսմ եւս ոչ լսիցէ, այլ եւս յաւելից, եւ ի տոկ կտտեցից (այսինքն յերկար կամ սաստիկ). (Ագաթ.։)

Խնայեա՛ ի մանկահաս աղջիկդ, եւ ի տոկ հրամայեա՛ տանջել. (այսինքն չափով զթեթեւ տանջանս). (Ճ. ՟Ա. վրք. փեբրոն.։)

adj.

ՏՈԿ. ա. Տոկուն. յերկարատեւ. դիմացկուն. տայանըգլը.

Մինչդեռ ուղիղ վարիցի նաւ, անկասկած է յընկղմելոյ, եւ ի խափանելոյ, մինչդեռ յաջող եւ տոկ օդով առաջնորդիցի. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Եմպետոկղ, ղիւ

Վերատոկոսիք

Տառատոկ, աց

Տոկամ, ացի

Տոկացուցանեմ, ուցի

Տոկոս

Տոկոսառ

Տոկոսեմ, եցի

Տոկոսիք, սեաց

Տոկուն

Voir tout