persistence, resistance, patience;
duration;
resisting, persisting, durable, lasting;
ի — or —ս, long, a long time;
ի — անկանել, ձգել, to be prolonged, protracted, to last;
— ունել, to have duration;
ի — կտտել or տանջել, to subject to lingering torture.
Արմատ Տոկալոյ. որպէս Տոկումն. տեւումն. ժոյժ. յերկարաձգութիւն վաստակոց. յերկարութիւն համբերութեան կամ ուժոյ. դիմացկունութիւն. տայանըգլըգ.
Համբերութիւն ի ժամանակի հալածանաց ... ըմբերութիւն եւ տոկ. (յն. համբերութիւն անպարտելի) (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)
Վկայիցն հանդէսք ... արտաքոյ է տեւողութեան մարմնոյ ... (աստուած) տոկ շնորհէ նոցա. (Նար. երգ.։)
Որում լծակ ցի հարկաւորապէս աշխատութիւն եւ տոկ. (Սարկ. խրատ ուսմն.։)
Առ ի տոկ ունել կենդանութեան. (Վրք. հց ձ։)
Չթուիցի այնուհետեւ վաստակն վաստակ, այլ ո՛րչափ եւ ի տոկ անկանիցի (յն. ձգտեսցի), եւս քան զեւս քաղցր եւ հեշտական թուի. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 16։)
Մարդ չկարէ բազում ժամս ի վերայ ջուրց ղօղալ. քանզի չկարէ կարի ի տոկս ձգել (այսինքն յերկարաձգել) առանց հանգչելոյ. (Սեբեր. ՟Զ։)
Եթէ այսմ եւս ոչ լսիցէ, այլ եւս յաւելից, եւ ի տոկ կտտեցից (այսինքն յերկար կամ սաստիկ). (Ագաթ.։)
Խնայեա՛ ի մանկահաս աղջիկդ, եւ ի տոկ հրամայեա՛ տանջել. (այսինքն չափով զթեթեւ տանջանս). (Ճ. ՟Ա. վրք. փեբրոն.։)
ՏՈԿ. ա. Տոկուն. յերկարատեւ. դիմացկուն. տայանըգլը.
Մինչդեռ ուղիղ վարիցի նաւ, անկասկած է յընկղմելոյ, եւ ի խափանելոյ, մինչդեռ յաջող եւ տոկ օդով առաջնորդիցի. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)