to place under the same yoke, to harness together;
to conjoin, to join, to league, to unite, to confederate;
to couple, to pair;
to unite in marriage.
եւ չ. ԼԾԱԿՑԵՄ ԼԾԱԿՑԻՄ, եցայ. ձ. συζεύγνυμι, -μαι conjungo, -or. Առնել կամ լինել լծակից (ըստ ամենայն առման). զուգել. զուգակցել. կցորդել. հաւասարել. ընդ միմիանս կապել, իլ. միացուցանել, միանալ.
Զկերպարանն ընդ հողոյն լծակեաց. (Ածաբ. աղք.։)
Պահս ընդ աղօթից լծակցեցին. (Ոսկ. գծ.։)
Լծակցեա՛ ընդ ժուժկալութեանն զխոնարհութիւնն. (Կլիմաք.։)
Ընդ իրին գոյի եւ զօրինակն լծակցելով։ Զինքն ընդ հասարակաց բնութեան լծակցեալ. (Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ ՟Ժ՟Ե։)
Լծակցեցաւ մարմին ընդ հոգւոյ յարարչէն ի պէտս բարեգործութեան. (Խոսր.։)
Ցաւագին մարմնոյլծակցեցաք. (Բրս. հց.)
Յարեալ լծակցի ընդ սմին եւ ահաւոր բարբառ։ Ընդ երկրագործութեան լծակցի երբեմն եւ չարաչար վտանգ անբերութեան. (Պիտ.։)
Ընդ յիմարութիւն շատխօսութիւն լծակցէ. այսինքն լծակցի, լծակից է. (Ածաբ. ժղ.։)
ԼԾԱԿՑԵԼ. Ամուսնացուցանել. եւ Ամուսնանալ.
Մի՛լծակցես զինքն ընդ առն։ Ընդ առն քում լծակցեալ ես. (Վրք. հց. ՟Ի՟Զ։ ՃՃ.։)