Թունարկու, Ի, Աց

adj.

ἱοβόλος venenum jaculans, venenosus Որ արկանէ յայլս զթոյնս իւր. թունաբեր.

Խորհրդակից ունել ոչ եւս զթունարկու օձն, այլ զպատուիրանն Աստուծոյ միայն. (Նիւս. կուս.։)