hy    |   fr

Թուշ

cf. Այտ.

s.

Այտ ուռուցեալ. որ եւ ԹՈՒՐԾ ասի. թուշ.

Ստեղունքն աշտանակին՝ թուշքն են. (Ի գիրս խոսր.։ եւ Տօնակ.։)

Զլեզուսն ածեն զթօշքն, եւ ղօղանջեն մանաւանդ՝ քան թէ զրուցատրեն. (Մարթին.։)