s.

poisonous quality or state;
poisoning.

s.

Թունաւորն գոլ. թունելն, եւ իլն.

Գազանական յափշտակութեամբ եւ թունաւորութեամբ. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ը։)

Հարկեցաւ ի բարկացողութիւնն, որ է ի նմա թունաւորութեան կուռք (կամ բագին). (Վրք. հց. ՟Բ։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թունաւորութիւն թունաւորութիւնք
accusatif թունաւորութիւն թունաւորութիւնս
génitif թունաւորութեան թունաւորութեանց
locatif թունաւորութեան թունաւորութիւնս
datif թունաւորութեան թունաւորութեանց
ablatif թունաւորութենէ թունաւորութեանց
instrumental թունաւորութեամբ թունաւորութեամբք