happy, blessed;
— առնել, to make happy;
— լինել, to be happy.
μακάριος beatus, -a, -um Արժանի երանելոյ, եւ Երանեալ. երջանիկ. երանաւոր, եւ Երանական. ասի զաստուծոյ, զսրբոց, զբարեբախտից, եւ զիրաց՝ որք առիթ են երանութեան կամ երջանկութեան.
Ըստ աւետարանի փառաց երանելւոյն աստուծոյ։ Երանելին, եւ միայն հզօր, թագաւոր թագաւորաց. (՟Ա. Տիմ. ՟Ա. 11։ ՟Զ. 15։)
Երանելի ասի ի գրոց՝ ամենայն բարեաւ բովանդակեալն. (Խոսր. պտրգ.։)
Երանելի սուրբ առաքեալք։ Ընդ դասս երանելի վկայիցն։ Երանելեացն ի մարտ մտեալ. (Շար.։)
Երանելի՛ են՝ որ զճանապարհս իմ պահիցեն։ Որ շրջի անարատ յարդարութեան, երանելի որդիս թողու զկնի իւր. (Առակ. ՟Ը. 32։ ՟Ի. 27։)
Երանելի կանայք քո, եւ երանելի ծառայք քո. (՟Գ. Թագ. ՟Ժ. 8։ Ակն կալցուք երանելի յուսոյն. Տիտ. ՟Բ. 13։)
Երանելի երես աստուծոյ, կամ տեսութիւն քրիստոսի. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Ե։)
Երանելի կեանք. (Յճխ. ՟Ե։)
Երանելի ամենեցուն. (Շար.։)
Երանելի յերկնայնոցն հրեշտակաց. (Վրք. հց. ՟Դ։)
Թշուառական տեսանել յերանելւոյ զյաչաղեալն. (Բրս. բարկ.։)
Զարդարեւ երանելին միտս համբարեալ ստանայի։ Նմանել երանելում եւ բարեբաստիկ բնութեան (աստուծոյ). (Փիլ. ՟ժ. բան. եւ Փիլ. իմաստն.։)
Երանելի ե՛ւս էք, կամ է. (Յհ. ՟Ժ՟Գ. 17։ ՟Ա. Կոր. ՟Է. 40։)
Երանելի՛ ե՛ս, եւ երիցս երանելի նա. (Մագ. ՟Կ՟Է։)
Իսկ (Եւս. պտմ. ՟Գ. 7.)
Որպէս եւ գրեալ է յաւետարանն երանելի». յն. ի սրբոց աւետարանչաց։