judgement, discernment, criticism;
sentence, condemnation;
act, arbitration, judgement;
justice;
cause, lawsuit, proceedings;
-աւ, judicially;
կոչել ի —, to summon, to cite before a judge;
— տալ, to be condemned;
— առնել, cf. Դատապարտեմ, cf. Մեղադրեմ.
κρίσις, κρίμα judicium որ եւ ԴԱՏ. Դատումն. քննութիւն իրաւանց. իրաւունք. կշռութիւն. վճիռ. դատակնիք. եւ Դատապարտութիւն.
Որ դատիս զամենայն երկիր, մի՛ արասցես զայն դատաստան։ Ետ նմա իրաւունս եւ դատաստանս։ Անիրաւութիւն ի դատաստանի մի՛ առնիցես։ Արդար ես դու տէր, եւ ուղիղ են դատաստանք քո։ Ուղիղ դատաստան արարէ՛ք.եւ այլն։
Հանդերձեալ դատաստանին։ Յաւուրն դատաստանի. (իբր օր յետին)։ Որոց դատաստանքն յիրաւի են։ Անձանց դատաստանս ընդունին։ Դատաստան անձին իւրում ուտէ եւ ըմպէ։ Կրեսցէ դատաստան. (իբր դատապարտութիւն, պատիժ ըստ իրաւանց) եւ այլն։
Առ խոնարհութեան նորա դատաստան նորա բարձաւ, այսինքն իրաւունքն. (Սկեւռ. ես.։)
Ոչ միայն զանձանց դատաստան տալոց էք առաջի ահեղ ատենին աստուծոյ, այլեւ զբազմաց. (Եղիշ. ՟Գ. իբր դատ, համար, վրէժ։)
ԴԱՏԱՍՏԱՆ. κριτήριον, δικαστήριον tribunal, forum judiciale Դատարան. ատեան. տիվան.
Քարշեն զձեզ ի դատաստան. (Յկ. ՟Բ. 6։)
Դատաստան բահաղու. (Դտ. ՟Զ. 32։)
Զի՞նչ է դատաստան. բաղկանայ անունդ յիրէ եւ ի տեղւոջէ. եւ այլն. (Մխ. դտ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դատաստան | դատաստանք |
| accusatif | դատաստան | դատաստանս |
| génitif | դատաստանի | դատաստանաց |
| locatif | դատաստանի | դատաստանս |
| datif | դատաստանի | դատաստանաց |
| ablatif | դատաստանէ | դատաստանաց |
| instrumental | դատաստանաւ | դատաստանաւք |