s.

condemnation, damnation, perdition.

s.

κατάκριμα, κατάκρισις damnatio, condemnatio Դատապարտելն, եւ -իլն. պարտաւորութիւն. պատժապարտութիւն. մահապարտութիւն։ ... (Իմ. ՟Ժ՟Բ. 27։ Հռ. ՟Ե. 16. 18։ ՟Բ. Կոր. ՟Գ. 9։ ՟Է. 3։)

Պատիժք դատապարտութեան։ Ագաթ.։ (Նար.։)

Զի մի՛ ի դատապարտութիւն մեզ ասացեալքն լինիցին. (Խոսր.։)

Եւ մի՛ բաժակ քո կողիցդ արեան ի դատապարտութիւն եղիցի։ Կորստեան, սատակման, ի մահ դատապարտութեան։ Ոչ ի փայտ դատապարտութեան սեւեռեալ. (եւ այլն. Նար.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դատապարտութիւն դատապարտութիւնք
accusatif դատապարտութիւն դատապարտութիւնս
génitif դատապարտութեան դատապարտութեանց
locatif դատապարտութեան դատապարտութիւնս
datif դատապարտութեան դատապարտութեանց
ablatif դատապարտութենէ դատապարտութեանց
instrumental դատապարտութեամբ դատապարտութեամբք