Գերելն, իլն. գերութիւն.
Հնացեալ յաւէտ մեղացն գերմամբ. (Նար. ՟Զ՟Գ։)
Ընդ բազումս սաղմոսել՝ գերումն եւ ցրումն մտաց լծակցի. (Կլիմաք.։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | գերումն | գերմունք |
accusatif | գերումն | գերմունս |
génitif | գերման | գերմանց |
locatif | գերման | գերմունս |
datif | գերման | գերմանց |
ablatif | գերմանէ | գերմանց |
instrumental | գերմամբ | գերմամբք |