cf. ԴԵԳԵՐԱՆՔ. διατριβή

Ասպականին ընդ շունս եւ ընդ գազանս առնէ զիւր զդեգերումն վարուց։ Յիմաստասիրութեանն արարեալ զդեգերմունս շրջելոյ։ Ո՜վ յերկինս աստուածային դեգերմանցն (մտօք). (Փիլ.։)

Զայն՝ որ առ գինիսն՝ հասարակաց դեգերմունք են. (Պղատ. օրին. ՟Ա։)

Բազմաժամանակեայ դեգերմամբք մաշէին զաւուրս իւրեանց ի դպրոցս ասորի գիտութեան։ Բազում թախանձանօք եւ յերկար դեգերմամբ խնդրեսցէ. (Փարպ.։)

Ի սոյն զդեգերումնն երկասիրէին. (Արծր. ՟Ա. 1.)

Անցեալ ընդ ամենայն դեգերմունս (կենցաղոյս). (Լմբ. սղ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif դեգերումն դեգերմունք
accusatif դեգերումն դեգերմունս
génitif դեգերման դեգերմանց
locatif դեգերման դեգերմունս
datif դեգերման դեգերմանց
ablatif դեգերմանէ դեգերմանց
instrumental դեգերմամբ դեգերմամբք