cf. Դդըչիւն.
ԴԴԸՉՈՒՄՆ կամ ԴԸԴԸՆՉՈՒՄՆ. որ եւ ԴԸՆԴԸՆՉՈՒՄՆ.
Ձայն հոսանաց ջուրց, խոխոջիւն. ... եւ Շչիւն անհեթեթ ձայնից եւ բանից. ... եւ Ծածանումն. կամ շարժլումն աչաց .
Ընդ որ անցանէ ահագին դըդընչմամբ գետն որոտան. (Ուռպ.։)
Խրախոյս տային խաւարային դդըչմամբ. (Յհ. կթ.։)
Հեշտալի եւ գողտրիկ աչացն դդչումն ժպտելոյ. (Փիլ. սամփս.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դդըչումն | դդըչմունք |
| accusatif | դդըչումն | դդըչմունս |
| génitif | դդըչման | դդըչմանց |
| locatif | դդըչման | դդըչմունս |
| datif | դդըչման | դդըչմանց |
| ablatif | դդըչմանէ | դդըչմանց |
| instrumental | դդըչմամբ | դդըչմամբք |