cf. Դափիւն.
ԴԱՓԻՒՆ ԴԱՓՈՒՄՆ. χορός strepitus Շչիւն շառաչիւն իբրեւ զձայն թմբաց. եւ Դոփիւն. դրնդիւն. ձայն ամբոխի. եւ Մեծաբանութիւն.
Թատերք եւ հանդէսք նուագաց, կոփիւնք եւ դափիւնք. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 1։)
Թնդիւն դափման. (Մագ. ՟Հ՟Ա։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | դափումն | դափմունք |
| accusatif | դափումն | դափմունս |
| génitif | դափման | դափմանց |
| locatif | դափման | դափմունս |
| datif | դափման | դափմանց |
| ablatif | դափմանէ | դափմանց |
| instrumental | դափմամբ | դափմամբք |