s.

captivity, slavery, servitude, yoke;
tie;
transmigration;
ի — վարեմ, վարիմ, ի գերութեան վարեմ, cf. Գերեմ, cf. Գերիմ.

s.

αἱχμαλωσία, ἁποικία, μετοικεσία captivitas, demigratio, transmigratio եւ այլն. Գերի լինելն. վտարանդութիւն, ստրկութիւն. թշուառութիւն. Մարդիկ գերեալք. գերիք.

Ա՛ռ զհամար աւարի գերութեանդ ի մարդոյ մինչեւ յանասուն։ Մինչեւ ցօր գերութեան երկրին։ Դարձուցէ՛ք անդրէն զգերութիւնսդ, զոր գերեցէք դուք յեղբարց ձերոց։ Խնամակալութիւն արարին գերութեան.եւ այլն։

Գերութիւնք աշխարհաց հասցեն. այսինքն գերմունք. (Փարպ.։)

Ի վերայ այսքանեաց գերութեանց ամենաթշուառ վտանգաւորիս։ Ողորմութեամբ քո լցցի գուբն իմ գերութեան (գերեզմանն). (Նար. ՟Ի՟Ե. ՟Կ՟Ե։)

Ի ԳԵՐՈՒԹԻՒՆ կամ Ի ԳԵՐՈՒԹԵԱՆ ՎԱՐԵԼ, ՎԱՐԻԼ, ՄԱՏՆԻԼ. ըստ յն. գերել, իլ. վտարել, իլ. տե՛ս (Թուոց. իա. 29։ Յոբ. ժբ. 17։ Ես. ե. իգ. խզ։ ՟Ա. Մակ. ՟Ա. եւ այլն։)

Մի՛ մատնեսցես իմոցս կամաց զաւանդս հոգւոյս վարել ի գերութեան. (Նար. ՟Հ՟Ը։)

Ոչ վարին ի գերութիւն բնակիչք. (Փարպ.։)

Պատերազմեալ՝ ի գերութիւն ըմբռնեցաւ. ռմկ. գերի բռնըւեցաւ։

Դիւրութեամբ ըմբռնեալ լինէր ի գերութիւն. (Մխ. երեմ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif գերութիւն գերութիւնք
accusatif գերութիւն գերութիւնս
génitif գերութեան գերութեանց
locatif գերութեան գերութիւնս
datif գերութեան գերութեանց
ablatif գերութենէ գերութեանց
instrumental գերութեամբ գերութեամբք