cf. Վտարանդումն.
ἁποικία demigratio. Պանդխտութիւն. գաղթ.
Դարձուցից զվտարանդութիւն յարկացն յակովբայ. (Երեմ. ՟Լ. 18։)
ՎՏԱՐԱՆԴՈՒԹԻՒՆ. Երկբայութիւն. տարտամութիւն.
Առանց վտարանդութեան սահմանադրութիւն հրամանադրութեան. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 11.) յն. աներկբայ. ἁναμφισβήτητος indubius, non controversus.
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | վտարանդութիւն | վտարանդութիւնք |
| accusatif | վտարանդութիւն | վտարանդութիւնս |
| génitif | վտարանդութեան | վտարանդութեանց |
| locatif | վտարանդութեան | վտարանդութիւնս |
| datif | վտարանդութեան | վտարանդութեանց |
| ablatif | վտարանդութենէ | վտարանդութեանց |
| instrumental | վտարանդութեամբ | վտարանդութեամբք |