to dislodge, to remove, to expel, to drive away, to send off, to banish, to exile;
to usurp, to seize, to assume wrongfully.
ἁπάγω abduco ἑκκρίνω depello ἑλαύνω impello. (արմատն է՝ ի տար. օտար) Նոյն ընդ Վտարանդել. տարագրել, օտարացուցանել. ի բաց վարել. վարել. տանել. մերժել. քշել.
Վտարեն ի կորուստ։ Վտարեաց զնա յայսմ խնդրուածոցս։ Արտաքս վտարին աւելորդքն յաղբ եւ ի մեզ եւ ի փսխումն եւ ի քրտունս. (Վրք. հց. ՟Ի՟Դ։ Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։ Նիւս. բն.։)
Վտարեցին զկարծիսն։ Յաշխարհէն վտարեաց։ Ո՞ւր վտարէ զիս բանս. (Փիլ. լին. ՟Դ. 2։ Եւս. քր. ՟Ա։ Խոսր.։)
Ուր քաւութիւն է թագաւորեալ, վտարեալ են մեղք։ Ծուխ վտարի ի հողմոյ. (Նար. ՟Խ՟Թ։ Լմբ. իմ.։)
Զոր թէ վասն արդարոցն ոք զմտաւ ածիցէ, ոչ վտարի ի ճշմարտութենէ. այսինքն չօտարանայ. (Շ. ՟ա. յհ. ՟Կ՟Գ։)
ՎՏԱՐԵԼ. Քարշել. ձգել. կորզել. թափել ի ձեռաց այլոց. զբռամբ ածել. քաշել.
Զորօրինակ ապստամբ մտեալ բռնութեամբ՝ զայլոյ թագաւորութիւն իւր վտարիցէ. (Սեբեր. ՟Ը։)
Զիլ մի՛ զաստուածային անունն յինքն վտարեսցէ. (Փիլ. յովն.։)
Զիշխանութիւն թափել եւ յինքն վտարել. (Սարգ. ՟ա. յհ. ՟Դ։)
Անտիոքոս եպիփանէս պտղոմեան թագաւորութեանն ակն եդեալ վտարէր. (Եւս. քր. ՟Բ։)
Մինչ ցմահ եւ զենումն զմեզ վտարեն. (Ոսկ. գծ. (որ բերի ի կրկին նշ. իբրու վարել սաստկապէս)։)