ravage, ruin, pillage.
Գերփանք. գերփելն, իլն.
Գերփումն տանց. (Խոր. ՟Գ. 68։)
Աւերէր զերկիր գերփմամբ եւ յափշտակութեամբ. (Ուռպ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | գերփումն | գերփմունք |
| accusatif | գերփումն | գերփմունս |
| génitif | գերփման | գերփմանց |
| locatif | գերփման | գերփմունս |
| datif | գերփման | գերփմանց |
| ablatif | գերփմանէ | գերփմանց |
| instrumental | գերփմամբ | գերփմամբք |