cf. Աւետաւորեմ.
cf. ԱՒԵՏԱՒՈՐԵԼ, եւ ԱՒԵՏԱՐԱՆԵԼ. εὑαγγέλιζω nuntio, annuntio
Ի սոփոփանոս զուարթարարս ոմանց աւետէ։ Պետրոս աւետէ. (դուք ի վէմն կենաց շինիք. Նար. ՟Ղ՟Գ. եւ Նար. մծբ.։)
Աւետեաց Քրիստոս խաղաղարարաց, զի եղբարք եղիցին նորա, եւ որդիք Ատուծոյ կոչեսցին. (Մծբ.։)
Ի վերուստ աղաւնի աւետեալ զցածումն ջրհեղեղին. (Դամասկ.։)
Աւետեցաւ կոյսն. (Ոսկ. ծն.։)
Զամբարտաւանուեւեան գալուստն աւետէ սնափառութիւն, (Նեղոս) իմա՛ ըստ յն. ոճոյ՝ զեկուցանէ։