va.

to give, to bring good news, to announce.

ն.

Աւետիս տալ. աւետարանել զիմն՝ ումեք.

Աւետաւորեաց զդիպելոց նոցա ի շնորհէն Աստուծոյ. (Փարպ.։)

Զոր եւ անմարմին զւարթունն ի գերեզմանին աւետաւորէ։ Աւետաւորէ զյայտնութիւն որդւոյն Աստուծոյ. (Յհ. իմ. եկեղ.։)

Զորոյ փրկութիւն աւետաւորէ մարգարէն։ Աւետաւորէ եւ որդւոց սիովնի՝ խնդալ. (Արշ. ՟Ժթ. ՟Ի։)

կր.

Իսկ ԱՒԵՏԱՒՈՐԵԼ ԶՈՔ՝ է Ուրախ առնել աւետեօք։ Ընդունել զաւետիս.

Զհեռաւորս՝ եւ զմերձաւորս զհրէայս զհթանոսս, ի մի պարգեւ բարեաց աւետաւորեսցես։ Զամենեսեան զնոսա միով բանիւս այսու աւետաւորէ. (Խոսր.։)

Ուրբաթուն ընթերցուածք եւ սաղմոսք խորհրդաբար զմարդն մասնաւոր յարութեամբն աւետաւորեն. (Արշ. ՟Ի։)

Հովիւքն ծագմամբ փառաց աւետաւորեցան ի հրեշտակէն. (Կամրջ.։)

Աւետաւորեցաւ աբրահամ՝ ի զաւակի նորա օրհնիլ ամենայն ծագաց երկրի. (Լաստ.։)