cf. Պատշաճ.
ՊԱՏԿԱՆ որ եւ ՊԱՏԿԱՆԱՒՈՐ. Պատշաճ. յարմար. դիպող. եւ Դէպք.
Եւ ոչ մեք երկրորդել պատկան վարկաք։ Պատկան սարասիւ խաբեաց՝ քան թէ յաղթեաց. (Արծր. ՟Գ. 5։ Նար. մծբ.։)
Ոչ ապա պատկան (իցէ) սգոյն տարածումն. (Սկեւռ. լմբ.։)
Առ ի պատկանիցն կցորդութիւն բանիս բարդութեան. (Նար. մծբ.։)
ՊԱՏԿԱՆ ԴԱՐԱՆ. cf. ՊԱՏԿԱՆԴԱՐԱՆ։