adj. s.

ՊԱՏԿԱՆ որ եւ ՊԱՏԿԱՆԱՒՈՐ. Պատշաճ. յարմար. դիպող. եւ Դէպք.

Եւ ոչ մեք երկրորդել պատկան վարկաք։ Պատկան սարասիւ խաբեաց՝ քան թէ յաղթեաց. (Արծր. ՟Գ. 5։ Նար. մծբ.։)

Ոչ ապա պատկան (իցէ) սգոյն տարածումն. (Սկեւռ. լմբ.։)

Առ ի պատկանիցն կցորդութիւն բանիս բարդութեան. (Նար. մծբ.։)

ՊԱՏԿԱՆ ԴԱՐԱՆ. cf. ՊԱՏԿԱՆԴԱՐԱՆ։

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Անպատկան

Անպատկանաւոր

Պատկանաւոր

Պատկանաւորութիւն, ութեան

Պատկանդարան, ի

Պատկանեմ, եցի

Պատկանիմ, եցայ

Պատկանութիւն, ութեան

Տարապատկան

Voir tout