respect, reverence, veneration, regard;
modesty;
bashfulness, coyness, shame, reserve, blushing, blushes;
the private parts;
—նօք, respectfully;
bashfully, blushingly;
—նս ածել, to create respect in, to inspire or impress with respect, to breathe respect.
ἑντροπή verecundia, pudor, pudicitia, reverentia. Ամօթ գովելի. ակնածութիւն. ամօթխածութիւն. համեստութիւն. յարգութիւն. առ, հիճապ, էտէպ, ըրզ.
Դու գիտես զնախատինս իմ, զամօթ իմ եւ զպատկառանս իմ։ Զգեցցին զամօթ եւ զպատկառանս։ Ոչ ամաչեցին ամօթով, եւ պատկառանս ոչ առին ի միտ. (Սղմ. ՟Կ՟Ը. 20։ եւ հ. 13։ Երեմ. ՟Ը. 12։)
Մանկանց պարտ է բազում պատկառանս, եւ ոչ ոսկի մնացուցանել. (Պղատ. օրին. ՟Ե։)
Պատկառանացն ծաղիկ ի բաց կողոպտի բանիցն արագութեամբ. (Առ որս. ՟Ա։)
Պատկառանօք հինն Ադամայ. (Շար.։)
ՊԱՏԿԱՌԱՆՔ. որպէս Ամօթոյք. այըպ.
Արանցն պատկառանացն բնութիւն՝ անհպատակ բանին. (Պղատ. տիմ.։)
Զփանէս ի ներքս ածէ (Որփէոս), պատկառանս ունելով ի յետուստ կողմանէ։ Առեալ զգերանդի ի բաց հատանէ զպատկառանս հօրն. (Նոննոս.։)
Սեղան ամօթոյ՝ (ուր) պատկառանք կանացի արարեալ էր (որպէս թէ շնորհօղ տռփանաց իցէ). (Մխ. երեմ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | պատկառանք | |
| accusatif | պատկառանս | |
| génitif | պատկառանաց | |
| locatif | պատկառանս | |
| datif | պատկառանաց | |
| ablatif | պատկառանաց | |
| instrumental | պատկառանաւք |