cf. Պատկառանք.
cf. ՊԱՏԿԱՌԱՆՔ. αἱσχύνη pudor.
Պատկառութիւն եւ ամօթ բերեն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 6։)
Մինչդեռ պատկառութիւն իբրեւ սանձք ի բերան կայցեն։ Կայ եւ կայ պատկառութիւն ինչ տնկեալ յոգիսն, եւ ակնածութիւն մէտ ի բարիսն. (Ոսկ. եփես. եւ Ոսկ. մ. ՟Գ. 33։)
Singulier | Pluriel | |
---|---|---|
nominatif | պատկառութիւն | պատկառութիւնք |
accusatif | պատկառութիւն | պատկառութիւնս |
génitif | պատկառութեան | պատկառութեանց |
locatif | պատկառութեան | պատկառութիւնս |
datif | պատկառութեան | պատկառութեանց |
ablatif | պատկառութենէ | պատկառութեանց |
instrumental | պատկառութեամբ | պատկառութեամբք |