adjoining, contiguous, joined, united, connected;
accessory;
— մասնիկ, particle, affix, suffix;
—ք, accessories;
attendant circumstances.
συναπτός, συναφθείς, συνήμμενος, συνᾴδων connexus, copulatus, adunatus, adhaerens, cohaerens, consonans. Յարեալ կցեալ. կից. կցորդ. զօդեալ. բարոյապէս միաւորեալ. բարեկամ. ընտանի. սրտակից. ձայնակից. հետեւորդ. յարմար.
Որ յարակիցն է ումեք ըստ պատուոյ, ո՛չ է մն, կամ միոյ ամենայն իրօք, այլ յաւէտ այլոյ։ (Նեստորի է) յարակից ասել մարդ Աստուծոյ. (Պրպմ. ՟Լ՟Բ. եւ ՟Ի՟Զ։)
Հետեւութիւն առաւել յարակից, եւ բանիցն հետեւաբար. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 26։)
Զի իցէ սորայն (երկիրն) նմա յարակից. (Արծր. ՟Ե. 3։)
Խաղայր ընդ յարակից մանկունս քաղաքին. (Հ. յնվր. ՟Ժ՟Թ.։)
Ի յորդորմանէ յարակցաց յայս յօժարեցաք. (Երզն. քեր.։)