uniform;
monotonous.
μονόμορφος uniformis μονοειδής unius speciei, modi. Որ ունի զմի եւեթ կերպ. միօրինակ. միատեսակ.
Ոչ կարէ տալ միակերպ ստուերս ամենեցուն։ Միակերպ տալ ստուերս ամենեցուն. (Շիր.։)
Հրեշտակք հուր են միաձեւ եւ միակերպ. (Ոսկիփոր.։)
Այն իսկ որ կայր, միակերպ էր, հող էր միայն. բայց այնք՝ որ ի նմանէ եղեն, զանազանք եւ ազգի ազգի են. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 24։)