concordant, consonant, conformable;
in unison;
unanimously.
ὀμόφωνος, σύμφωνος consonus, concors, consentiens Միաձայն. ձայնակից. միաբան.
Համաձայն լինելով հերձուածողացն։ Ամենայն ուրեք համաձայն ինքեան բարբառեալ. (Աթ. ՟Դ. եւ ՟Ը։)
Այլք ոմանք ի հաւատակցաց եւ ի համաձայնից եղբարց մերոց։ Զհամաձայնն ունին հաւատս. (Պրպմ. ձ։)
Համաձայնք առ միմեանս գտանիք յամպարշտելդ. (Յհ. իմ. երեւ.։)
Զի թէ խոստովանութեամբ՝ նոցին համաձայնք, եւ փառացն համապատիւք. (Նար. առաք.։)
Սմին համաձայն գտանեմք զտեառն (բան). (Լմբ. ժղ.։)
ՀԱՄԱՁԱՅՆ. մ. ՀԱՄԱՁԱՅՆԱԲԱՐ ՀԱՄԱՁԱՅՆԱԿԻ ὀμοφώνως, συμφώνως una voce, unanimi consensu, concorditer. Համաձայն գոլով. միաձայնութեամբ. միաբան. յար եւ նման.
Ահաւասիկ համաձայն վկայեն. (Լմբ. ժղ.։)
Վկայէ սողոմոն, եւ դաւիթ սաղմոսէ աստուծոյ՝ համաձայն. (Լծ. կոչ.։)
Ըզժողովուրդս համաձայն՝ կոչել ի սէր միաբան. (Գանձ.։)
Համաձայնս գրեաց սբոյ ժողովոյն. (Պրպմ. ձ։)
Զի համաձայն խաչազգեցից՝ ըզքեզ օրհնեմք յաւիտենից. (Շար.։)
Սրբաբանիցըն համաձայն՝ տո՛ւք օրհնութիւն քովբէական. (Շ. տաղ.։)
Զի հրեշտակացն համաձայն՝ ըզքեզ օրհնեմք յաւիտեան. (Տաղ կուսի.։)
Զքրիստոս քարոզեցին համաձայնաբար եւ հետեւապէս որդի աստուծոյ. (Աթ. ՟Բ. եւ ՟Դ։)
Վկայել կամ ստորագրել համաձայնաբար։ (Տօնակ.։ Ճ. ՟Ա.։)
Համաձայնաբար հայր անուանել զաստուած. (Լմբ. պտրգ.։)
Բարբառիք համաձայնաբար արիանոսացն. (Գր. տղ. թղթ.։)
Համաձայնակի յանձինս մեր կատարեսցին. (Տօնակ.։)