ն.

ՀԱՄԱՀԱՒԱՔԵԼ. συλλέγω, συνάγω collligo, congrego Ի մի հաւաքել. համախմբել. ժողովել. գումարել.

Համահաւաքէր զբազմութիւն քարանցն. (Աթ. ի ստեփ.։)

Համահաւաքեաց զոյսն իւր, եւ ի մի ժողովեցաւ. ոչ եթէ յայլ կողմանց եկն, եւ անդ հաւաքեցաւ. (Եփր. այլակերպ.։)

Հ զննջեցեալսն որ յադամայ։ Համահաւաքեալ գունդըք սրբոցն ի վերնատունն խորհրդոյ. (Շար.։)

Դասք առաքելոցն սրբոց համահաւաքեալ ի վայրկեան ժամանակի առ ի բոլոր ազգաց, ուր էին վիճակեալք. (Դիոն. թղթ. ՟Ժ՟Ա։)

Համահաւաքեալ ի բովանդակութիւն լրման ժամանակաց. (Արծր. ՟Ա. 1։)

Յոյժ բազում են մասունքն ի յափունս ջրոցն համահաւաքեալք. (Նար. ՟Զ։)