to accord, to bring to agree;
to conciliate, to reconcile;
to tune.
Միաբանել. զուգայարմարել. διαλλάττω concilio
Սէրն զմիանձունսն համաձայնէ. (Լմբ. ժղ.։)
ՀԱՄԱՁԱՅՆԵՄ, եցի. չ. ՀԱՄԱՁԱՅՆԻՄ եցայ. ձ. ὀμοφωνέω, συμφωνέω, σύμφημι consono, consentio, convenio. Միաձայնիլ. միաբանիլ. ձայնակցիլ. ձայնակից լինել.
Հոգն սուրբ յիմոցն առցէ, այսինքն համաձայնեսցէ ինձ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։)
Եւ մանկունք համաձայնեցին. այսինքն միաձայնելով ընդ հրեշտակս երգեցին։ (Երզն. մտթ.։)
Համաձայնիմ եւ ես միասնական գոլ զորդին հօր. (Աթ. ՟Ը։)
Քարոզին համաձայնի եւ աղօթիցս բան. (Խոսր.։)
Եւ տիկին ոմն համաձայնեալ նմա (ի դաւանութեան). (Յհ. կթ.։)
Համաձայնեալք անմարմնոցն՝ օրհնէին։ Ընդ որս եւ մեք համաձայնեալք՝ բարեբանեմք. (Շար.։)
Ուսանիմք՝ մարդկան լաւ զհամաձայնելն իրերաց՝ քան զանհաղորդ լինելն. (Լմբ. ժղ.։)